Mała wysepka Gallinara o powierzchni zaledwie 11 ha, położony u wybrzeży Riwiery Liguryjskiej między miastami Alassio i Albenga i dziś jest rezerwatem przyrody, славящимся swojej wyjątkowej kuchni śródziemnomorskiej flory i ekosystemami. Przy okazji, w muzeum Альбенги eksponowane są znaleziska z starożytnych rzymskich statków, wykryte właśnie u wybrzeży Галлинары.

Nazwa wyspy pochodzi od włoskiego słowa "галлине", które nazywają dzikich kur, - w epoce Starożytnego Rzymu są водились tu w bród. Dawno, dawno temu na Галлинаре mieszkali mnisi potężnego zakonu benedyktynów, od których do naszych dni zachowały się ruiny dawnego klasztoru. W 11 wieku klasztor ten był jednym z największych i najbogatszych na całej Riwierze i wyciągnął swój wpływ aż do terytorium Francji. Ale w 13-15 wieku stracił swoją wartość, a w połowie 19 wieku, po tym, jak z wyspy wyjechali ostatnich mnichów, został sprzedany w prywatne ręce. Oprócz klasztoru dzisiaj na wyspie można zobaczyć okrągłą wieżę z 16 wieku, zbudowany dla ochrony przed najazdami piratów-saraceni, i niewielką неоготическую kościół.

Natura Галлинары niesamowita. Na terenie tej pięknej wyspy gniazdo mewy srebrzyste, które dzięki охранному statusu rezerwatu przyrody mogą w ciszy i spokoju zajmować się tutaj hodowli piskląt. Właśnie na Галлинаре znajduje się jedna z największych kolonii tych ptaków w północnej części morza Tyrreńskiego. Oprócz mew, rezerwat słynie z florą, w którym występują rzadkie gatunki roślin śródziemnomorskich. A jeszcze tu żyją nie mniej rzadkie gady.

Szczególne zainteresowanie Gallinara jest dla nurków: w przybrzeżnych wodach można spotkać morskie stokrotki – żółte gąbki niewiarygodnych rozmiarów. Na wyspie są dwa nurkowania internetowej – "Chrystus Przeciwnik", znany również jako Punta Falconara, i Punta Шушау, nurkowania, na których możliwe są tylko w towarzystwie doświadczonych przewodników ze względu na obfitość niewybuchów z czasów ii wojny Światowej i szczątków wraków.