W pobliżu tureckiego kurortu Didim znajduje się antyczne miasto Приен, jeden z dwunastu najbardziej znanych starożytnych miast Azji mniejszej. Polis jest bardzo dobrze zachował się do naszych dni, a teraz stanowi doskonały przykład hellenistycznego miasta.

Приен został założony w XI wieku przed naszą erą synem Нелея Эпитом i położony jest u podnóża wzgórza Микале. To ионийский miasto początkowo znajdował się na wybrzeżu Латмийского zatoki i miał dwie portu, w którym stał mały flota. Приен należał do unii dwunastu ионийских miast i znajdował się w odległości zaledwie 17 km od słynnej Miletu. W dziesięciu kilometrów od polityki płynęła rzeka Meander. Jednak w połowie IV wieku, na skutek osadów tej rzeki, linia brzegowa вдалась dalej w morze i miasto znalazło się w odległości kilku kilometrów od linii wody. Jak raz na jakiś czas, Приен отстраивался ponownie po zniszczeniu przez persów i miasto, musiał się przenieść. W 3-2 bb. do h.e. Приен wchodził w skład Селевкидского, a następnie Пергамского królestw; później - to prowincjonalne miasto imperium Rzymskiego i Bizancjum. W latach przebywania ubezpieczeniowej pod panowaniem Bizancjum, w mieście znajdowała się rezydencja bizantyjskiego biskupa. Później, z powodu silnego osiadania gleby, spowodowane osadach rzeki, Приен stracił swoje dawne znaczenie. Być może to doprowadziło do zagłady miasta. Ale na ten temat są inne wersje. Jedna z nich twierdzi, że przyczyną śmierci Приена stało się trzęsienie ziemi, druga oskarża epidemię malarii.

Miasto nie było aż do XIII wieku, kiedy atak turków i jeszcze więcej rekolekcje morza zrobili z niego małą wioskę, całkowicie utraciło swoje poprzednie znaczenie. Mimo to, Приен świetnie zachował się i praktycznie nie zawiera późniejszych przebudów, jak na przykład Efez. Dlatego jest on uważany za jednego z najlepszych antycznych zabytków na Egejskim wybrzeżu.

Приен — jeden z niewielu polis Hellady, którzy oznajmili do naszych czasów dość pełne informacje na temat градостроительстве okresu hellenistycznego. Ruiny miasta mają widok tarasów, więc były przedmiotem szczegółowych badań naukowych angielskim Społeczeństwem Amatorów w 1765 i 1768 roku, a w 1895 – 1899 roku ich dokładnie studiował Theodore Веганд dla Berlińskiego muzeum. W końcu XIX wieku badał Karol Odprężyć, który dowiedział się, że miasto zostało zabudowane w systemie architekta Гипподама. Приен został podzielony sześcioma ulicami na 80 mini-dzielnic, których wymiary w przybliżeniu stanowiły 42 35 metrów. W dzielnicach znajdowało się z czterech budynków mieszkalnych, a cały kwartał zajmowały zwykle budynki publiczne. Uderza umiejętności architekta, вписавшего taką surową prostokątny miejską utwór w górzysty teren. Tylko w Pompejach ten schemat planie miasta zachowała się w takim šobes, ale ona co najmniej na trzy wieku poniżej приенской.

Jednym z pierwszych w Priene został zbudowany antyczny teatr, zwany inaczej Akropol i pochodzący z IV wieku przed naszą erą. W II wieku naszej ery rzymianie zrekonstruowano go, w szczególności są przebudowano scenę. Teatr znajduje się na szczycie jednego z odgałęzień góry, u podstawy której znajduje się antyczne miasto. Stąd roztacza się wspaniały widok na okolicę. Teatr jest w kształcie podkowy w klasycznym эллинском stylu i ma małe wymiary. Jego atrakcją jest to, że w centrum znajduje się ołtarz, używany wcześniej do świętych ofiar Дионису. Początkowo teatr miał 50 poziomów ław i może pomieścić 50 tysięcy widzów, a długość sceny wynosiła 18 metrów. Najbardziej jaskrawą cechą budowli jest obecność pięciu wielkich marmurowych tronów dla lokalnych dygnitarzy. Teatr świetnie zachował się. Z tyłu budynku można zwiedzić ruiny bizantyjskiej bazyliki.

Najsłynniejszy pomnik Приена - świątynia Ateny, który znajduje się na tle stromego klifu i jest widoczny z dużej odległości. Został on zbudowany według projektu architekta Пифея, który również był autorem Mauzoleum w Halikarnasie. Świątynia посвящался Atenie Polias, co tłumaczy się jako "opiekun miasta". Budowa świątyni rozpoczęła się w połowie czwartego wieku przed naszą erą, kiedy Aleksander Macedoński uwolnił Приен od perskiego panowania. To on przeznaczył pieniądze na budowę świątyni Ateny. Napis z dedykacją dla świątyni Aleksandrem Wielkim zachowała się w muzeum Brytyjskim w postaci fragmentów ogromnej kultowego posągu bogini. Budowa trwała około dwóch wieków. Długość i szerokość podstawy świątyni w przybliżeniu równe 37 i 20 metrów. Kolumnada z 6 rzędów po 11 kolumn w otoczeniu świątyni, ale do naszych czasów zachowało się tylko pięć jońskie kolumny. Proporcje i metody budowy świątyni użyto jako standard nawet w czasach rzymskich, kiedy budowla ponownie poświęcony Atenie Polias i Sierpniu, nowego rzymskiego cesarza. W tym czasie wszystkie istniejące sanktuaria i świątynie Приена przystosowując się do wykorzystania popiersia i posągi cesarza, jego rodziny i przodków. Przed świątynią Ateny zachowały się ruiny wspaniałego ołtarza.

Na najwyższym tarasie miasta, na północ od świątyni, znajduje się sanktuarium Demeter i Kory, które na półtora-dwa wieki starszy innej budowli miasta. A trochę poniżej świątyni Ateny) umieszczono w centrum życia miasta – Agora (powierzchnia handlowa). Ona pochodzi z III wieku przed naszą erą. W północnej jej części znajduje się święty sala o długości 16 metrów, a z trzech stron ograniczają колонные портики. W pobliżu znajduje się Булевтерий (budynek parlamentu), w przeliczeniu na 640 osób, obok których znajduje się miejsce dla świętego ognia - претапеон. Świątynia Zeusa Olimpijskiego położony jest w wschodniej części agory, a rynek w zachodniej. Po obu stronach drogi łączącej агору z zachodnimi bramą stoją niegdyś bogate domy, ściany niektóre z nich mają grubość do 1, 5 m. Ostatnio znalezione schody domów udowadniają, że w dawnych czasach mieli co najmniej dwa piętra. Oprócz tego, w Priene można obejrzeć ruiny гимнасия, stadionu i termach, które znajdują się w bardzo złym stanie.