Nowy kościół – jedna z głównych atrakcji miasta Delft. To zabytkowa cerkiew, która została założona pod koniec XIV wieku, oficjalnie nosi nazwę kościół Św. Urszuli, a Nowa to się nazywa, tylko dlatego, że się do niej w mieście był już jeden kamienny kościół Św. Bartłomieja, która stała się nazwać Starym.

Drewniany kościół na cześć Najświętszej Maryi panny zaczęli budować na Rynku w 1351 roku, po tym, jak żebrakowi Szymona miała wizję pięknej złotej kościoła. Po latach namawianie rada jednak dał zgodę na budowę, która trwała prawie trzy stulecia. W XV wieku kościół już nosi imię świętej Urszuli. W planie kościół jest krzyż, to tradycyjna forma kościołów chrześcijańskich. W 1536 roku w wieżę uderzył piorun, budynek mocno ucierpiał od pożaru, a za sto lat, w 1654 roku podczas eksplozji na prochowych magazynach kościoła ponownie poniósł znaczne szkody. W 1872 roku zamek ponownie uderza w iglicę wieży. Wieżę przebudowany ponownie, i na dzień dzisiejszy wieża Nowego kościoła – drugi pod względem wysokości po wieży uniwersytet w utrechcie katedry, jej wysokość wraz z iglicą – 109 metrów.

Nowy kościół słynie z tego, że w niej znajduje się rodzinny grobowiec rodziny królewskiej. Pierwszym był tu pochowany Wilhelm I Orański, nazywany Cichy. Został zamordowany w Delft w 1584 roku i pochowany tutaj, w Nowym kościele, ponieważ tradycyjna grobowiec książąt Orange w Delirium znajdowała się w rękach hiszpanów. Ostatnimi pochowanych jest tutaj królowa Juliana i książę Bernard, babcia i dziadek obecnego króla Niderlandów Willem-Alexander.