Do willi Домерг dostać się trudno – ona nie jest w centrum, a na uboczu od zwykłych szlaków turystycznych. Ale skoro turyści tu trafiły, nie pożałują: ich czekają luksusowe meble, ogród i widoki z tarasu.

Tę willę w 1929 roku architekci Emil Molini i Charles Nico zbudowano dla francuskiego malarza Jeana-Gabriela Домерга. Coraz Домерга poszło na legendarnym centrum Paryża początku XX wieku. Początkujący artysta i daleki krewny Toulouse-Lautrec, Домерг przyszedł do niego do Paryża i był zafascynowany panującej tam twórczej atmosferze. Wiele pracował i szybko stał się znany. A w czasie Pierwszej wojny jego sława nawet groziła niebezpieczeństwem: za cykl litografii o okrucieństwach niemców został zaocznie skazany przez nich do śmierci.

Ale do czasu wybudowania willi Домерг był sławny głównie z powodu stylu, w którym malował sztuk i modnie ubranych (lub odwrotnie, półnagie kobiety. Sam artysta twierdził, że to właśnie on wymyślił styl pin-up, później który był bardzo popularny w USA. Chociaż, oczywiście, jego nienaturalnie chude, z nieproporcjonalnie długich szyjach, bohaterki różnią się od фигуристых w rodzinie.

Willę zbudowano w języku włoskim duchu – Домерга inspirowały próbki domów, jakie w życiu widziałem je w toskańskiej miejscowości Fiesole. Dlatego pierwotna nazwa willi – Fiesole. Artysta sam wybrał działkę na zboczu wysokiego wzgórza i kamień na ściany, zagłębił się w tajniki projektowania (nie tylko części mieszkalnej domu, ale i warsztatu i budynków gospodarczych), starannie wybierać szczegóły eleganckie wnętrze – nawet żyrandole wykonane według własnego projektu. Żona artysty Odette, profesjonalny rzeźbiarz, stworzyła wspaniały ogród: taras, stawy, wodospady, antyczne popiersia wśród cyprysów i innych śródziemnomorskich roślin.

Małżonkowie przekazywali willi mieście. Tutaj często odbywają się przyjęcia, wystawy, oficjalne imprezy; zwykle to właśnie tutaj jury festiwalu filmowego w cannes będzie dla ostatecznego omówienia wyników konkursu. Od lipca do września tu puszczają i turystów. W willi można podziwiać obrazy Домерга i rzeźbami Одетты, na ogromnym tarasie z widokiem na miasto i Каннскую zatokę, a w ogrodzie – grobem w etrusków w duchu. Na tym grobowiec (pustym grobie) Odette Домерг portretował męża i siebie: on się uśmiecha, jest melancholijna, i oboje patrzą w stronę zachodu słońca na morzu.