Бангорский katedra – jedna z najstarszych świątyń chrześcijańskich na terenie wielkiej Brytanii. Pierwszy kościół i монастырское osada w tym miejscu datowany jest na VI wiek p. n. e., katedra później stał się nosić imię swojego założyciela, walijskiego świętego Дейниола. Бангорское biskupstwa także jedną z najstarszych w wielkiej Brytanii.

Święty Дейниол pochodził z rodziny chrześcijańskiej, kapłana i poświęcił swoje życie służbie bogu. Około 525 roku założył klasztor w Bangor pod patronatem Майлгуна up Кадваллона, ówczesnego władcy królestwa Gwynedd.

Warto zauważyć, że katedra, zbudowana na wzgórzu lub wzniesieniu, co jest typowe dla chrześcijańskich świątyń, a wręcz przeciwnie, w niżu, w niewidocznym miejscu. Historycy uważają, że mnisi w ten sposób chciał uchronić się przed najazdami wikingów. Mimo tych ostrożności, klasztor został splądrowany w 634 roku, a następnie w 1073. Od początkowych do naszych czasów nic się nie zachowało. Na początku XII wieku katedra została odbudowana, w dużej mierze dzięki wsparciu i pomocy finansowej władcy Гвинеда Грифида up Кинана. Грифид up Keenan pochowany w pobliżu ołtarza Бангорского katedry, tak samo jak jego synowie Кадваладр i Оуайн.

W 1402 roku, podczas powstania Оуайна Глиндура kościół został spalony, a ponownie odbudowany tylko do 1530 roku.

Budynek, który istnieje do dziś, jest wynikiem pracy sir George ' a Gilberta Scotta, który w 1868 roku prowadził zakrojone na szeroką skalę prace przy rekonstrukcji i renowacji zabytkowej katedry.

Na terenie katedry rozbity "Biblijny ogród", w którym rosną wszystkie rośliny, o których mowa w Biblii.