Oślepiająco piękna świątynia Ратчапрадит początkowo był świątynią króla Ramy IV lub Монгкута w okresie od 1851 w 1868 roku. W tym czasie zajmował powierzchnię zaledwie 2 raju na ziemi.

Głównym celem Mineralna Ратчапрадит był rozwój sekty Тхаммайют, opierającej się królem jako odgałęzienie od buddyzmu, z zachowaniem dawnych dogmatów. Tylko dwa świątyni stolicy zostały oddane pod pracę sekty: Wat Ратчапрадит i Wat Ратчабурана. Po rozbudowy świątyni i zakupu sąsiednich plantacji, Rama IV dał mu nową nazwę Ратчапрадит Сатхитмахасимарам.

Wewnątrz głównego budynku (вихарна) znajdują się wspaniałe freski, przedstawiające normalnego widza specjalne królewskie ceremonie i opowiadają niesamowite historie o zaćmień słonecznych i ruchu słońca po niebie. W oparciu o centrum posągi Buddy w świątyni przechowywane są szczątki króla Монгкута, jego wielkiego założyciela, którego do tej pory pamięta i szanuje cały naród tajski.

W świątyni zachowały się liczne prezenty króla Ramy IV od jego wysoko postawionych przyjaciół na całym świecie, w tym francuskie wentylatory sufitowe i lampy podłogowe, lampy w stylu angielskim, unikalny zegarek z Niemiec.

W architekturze Mineralna Ратчапрадит wyraźnie prześledzić jak tajlandzki, jak i кхмерское wpływ. Na jego terenie można zobaczyć, jak pozłacane tajskie chedi (stupy), przypominający kształtem kroplę, tak i khmerska пхранги (stupy), z daleka podobne do kolby kukurydzy.

Układ świątyni jest tak dobry, że pomimo upływu, nie zwisa, a jaki by nie był upał na zewnątrz, wewnątrz, powietrze jest chłodne, bez użycia nowoczesnych wentylatorów i klimatyzatorów.

Konstrukcja świątyni jest bardzo elegancki, on nie jest bogaty w małych skomplikowanymi symbolami i szczegółami, jednak ozdobiony piękną mozaiką z зеркальцами w zielono-niebieskich barwach i gwintem.