Po raz pierwszy kościół. Mikołaja w Asenowgrad jest wymieniona w dokumentach w 1720 roku. Dwukrotnie, w 1793 i w 1810 roku, miasto jest narażony na ataki. Najeźdźcy oba razy spalają Асеновград prawie doszczętnie. W trakcie prac konserwatorskich w XIX wieku mieszkańcy miasta decydują się na budowę nowego kościoła w zamian zniszczonej. Budowa trwa od 1816 w 1821 r. Rok konsekracji kościoła jest związana z zakwaterowaniem w specjalnym ikonostasie ogromny świątyni ikony.

Kiedyś w tym miejscu znajdowała się starożytna кладбищенская kaplica z XVII wieku. Kto wystąpił w roli architektów i budowniczych nowego kościoła, dokładnie nie wiadomo. Ponieważ jego budowa miała miejsce w latach niewoli osmańskiej, świątynia, jak to było z oczekiwaniami, został częściowo вкопан w ziemię. Jednak już wtedy kościół nadal uderzał swoim majestatem. Budynek ma imponujące wymiary: długość – 17 m i szerokość 12 m, wysokość ścian – 5 metrów. Wewnętrzna przestrzeń jest podzielona na trzy nawy dwoma rzędami po pięć kolumn. W przestronnej świątyni części świątyni znajduje się apsyda, z obu stron od niej symetrycznie rozmieszczone sześć nisz. W zachodniej części kościoła można zobaczyć balkon, w dawnej pomieszczeniem dla kobiet.

Od 1906 r. w kościele wielokrotnie prowadzone były prace konserwatorskie. Pod koniec XX wieku został zainstalowany nowy klosz wykonane są marmurowe podłogi, itp.

Podczas wizyty w kościele warto zwrócić uwagę na rzeźbiony ikonostas pracy nieznanego mistrza. Carver z finezją ozdobił swoje dzieło naturalnymi motywami – kwiatami, zwierzętami. Oryginalnie wykonana, a biskupi tron z obrazami dwukierunkową smoka, lwa, słońce i winorośli.

Kościół Św Mikołaja – jest to zespół architektoniczny, w którym, oprócz budynku kościoła, jest również znajdująca się na dziedzińcu kaplica-grobowiec Świętych Szymona Столпника i Tryphon Зарезана. Kaplica została zbudowana w 1862 roku i stanowi однонефное budynek z absydą i gankiem, która opiera się na cztery kolumny. Sklepienia świątyni ukrywa двухскатная dach. Kaplica została rozpisana na zewnątrz i wewnątrz mistrzem D. Астериади, teraz jednak zachowały się tylko wewnętrzne malowidła.