Горноводенский klasztor Ss. Кирика i Юлиты Zdjęcie: Горноводенский klasztor Ss. Кирика i Юлиты

Горноводенский klasztor Świętych Кирика i Юлиты – to ogromny klasztor prawosławny, znajduje się około dwóch kilometrów na południowy-zachód od miasta Асеновград.

Dokładna data budowy klasztoru nie jest znana. Niemniej jednak, istnieją dowody, że został wzniesiony w pierwszej połowie XIV w. obok z nim. W pierwszych wiekach swego istnienia klasztor wielokrotnie ulegał zniszczeniu i spaleniu. W korespondencji księdza Metodego Драгинова wspomina, że w 1657 roku, w okresie przymusowej islamizacji Чепино (Rodopy Zachodnie), klasztor został ponownie zniszczony wraz z innymi kościołami chrześcijańskimi.

Nieznany jest także patronem klasztoru, tak jak klasztor nazwany na cześć Świętych Кирика i Юлиты, a główny kościół, przy nim – na cześć Świętej Paraskewii.

Uważa się, że w tych miejscach daleko od siebie znajdowały się dwa świętych mieszkań: pierwsza stała w pobliżu leczniczego źródła, a w пятистах metrów od niej – jeszcze jeden zespół klasztorny. W 1810 roku oba budynki zostały spalone.

Przywracanie Горноводенского klasztoru rozpoczęła się w 1816 roku i trwało do 1835 roku. Uroczystość konsekracji kościoła odbyła się 15 października 1850 r. najstarszym w czasie powstania kompleksu jest budynek z kopułą (1808 roku), między 1835 i 1838 zostały zbudowane główne obudowy, a w 1850 – kaplica u źródła, w którym do dziś zachowały się niektóre fragmenty zabytkowych fresków.

W połowie 19 w. klasztor przeszedł w ręce greckiego kościoła i został ponownie oddany do dyspozycji bułgarskich prawosławnych chrześcijan dopiero w 1930 roku. Kompleks mocno ucierpiał w wyniku pożaru 1924 roku i po trzęsieniu ziemi w mieście Чирпан w 1928 roku. W 20-30 latach 20 wieku w pomieszczeniach klasztoru znajdowało się religijne szkoły. Później, w latach wojny (z 1943 na 1944 r.) znajdował się tutaj obóz koncentracyjny, nazwany "Święty Kirik". Po 9 września 1944 roku, kiedy do władzy w kraju przyszła partia komunistyczna, siedziba przyszła w spustoszenia, a następnie została przekształcona w domu dla obłąkanych.

W 1981 roku Związek architektów Bułgarii otrzymał oficjalną zgodę władz na odbudowę klasztoru. Rekonstrukcja została przeprowadzona pod kierunkiem Christo Радева. Dziś to piękna świątynia крестокупольного typu z jedną absydą. Wewnątrz klasztoru prawie całkowicie malowane freski.

Mogę uzupełnić opis