W miejscowości Богдановский Устьянского rejonu obwodu archangielskiego w odległości 100 metrów od drogi, w pobliżu potoku, leży niesamowity kamień. Kamień przypomina belka o długości 1, 5 i wysokości około 1 metra. Górna i boczne ściany z kamienia – płaskie, i ma się wrażenie, że jest on wykonany ręką człowieka. W tym samym czasie, boczne ściany z kamienia opuszczone do dołu podłoża tak, że z góry jego szerokość wynosi 75 centymetrów, a na dole – około 1 metra. Jego górna podstawa równolegle do ziemi. Kamień jest zorientowany w taki sposób, że wybitny z ziemi czoło jego skierowany do strumienia na północ. W górnej strefie czoła można zobaczyć wysepki nacięcia, wyraźnie różniące się od naturalnych odpryski i wgłębień, które są spowodowane wpływem czynników naturalnych.

Skąd i w jaki sposób powstał ten kamień, nie wie nikt. Wszystkie jego kształty wskazują na to, że jest to jakiś stary, tajemniczy pomnik historii. Najprawdopodobniej określenie jego przynależności wiąże się z historią rozwoju Устьянского krawędzi. Jej analiza prowadzi do wydarzeń tysiące lat temu, do czasów pobytu w tych okolicach wygłupiaj się заволочской (финно-угорское ludność Заволочья, po raz pierwszy wymieniona w Powieści lat minionych).

Zwiedzając miejscowość, uwagę zaostrzone na niszy w ziemi kamienia. Wydaje się, że tu ziemia zaczęła spadać w jakąś podziemną przepaść. Może kamieniem zaznaczyłem lokalizację ziemianki, w której pochowano lub самозахоронены wygłupiaj się. Ale teren wokół roi się od kamieni. Okopy tu wykopać łatwe i zupełnie niepraktyczne. W dawnych czasach, na wiosnę, potok był bardziej полноводным i po prostu zalewał ją. Prawdopodobnie jest to zagłębienie powstało z powodu naturalnego poślizgu kamienia ziemią z drugiej strony.

Możliwe, że kamień jest pozostałością świątyni ludności wygłupiaj się. Obecnie takich sanktuariów znaleźć nie jedno w miejscowości Кокшеньга. Тарногским krajoznawcą A. Угрюмовым zauważyć, że nie wygłupiaj były specjalne ołtarze (мольбища), będące miejscami pogańskich ofiar Йомалю – jej głównego boga. Te мольбища rozegrały się wśród ogromnych drzew. Między nimi znajdował się ogromny kamień i 2 mniejsze, były różne drewniane i kamienne bożki. Na dużym kamieniu высекались obrazu boga, podpisy i różne symbole. Na przykład, naukowcy stwierdzono мольбище z napisami w Кокшеньге, które do tej pory nie mogą rozszyfrować.

W tym расчищенной miejscowości świerki rosną, ale 2-giej znanych małych kamieni nie widać. Jednak wyżej, w odległości około 20 metrów, znajduje się каменница z kamieni, навоженных z góry. Być może są one częścią каменницы, a nisza u człowieka kamienia – wycięcie jednego z nich. Чудские ołtarze tradycyjnie znajdowały się na wyżynach. Ta znajduje się co prawda w niżu potoku, ale na zboczu jednego z dwóch dużych угоров, między którymi przebiega potok.

W ciągu ostatnich 100 lat ten kamień nazywa się "Hot". Latem, w nocy, do niego przychodziła młodzież. Kamień praktycznie nie остывал do samego świtu. To było miejsce widzenia zakochanych, gdzie są one uznawane w swoich czystych i jasnych intencji. Możliwe, że po dziś dzień "Gorące" kamień jest чудским bogiem, staje się chrześcijańską świątynią, jeśli do niego dotknęła kościół, to on wykonuje swoją świętą misję – siać wśród ludzi, świat i serdecznie.