Teatr rzymski w Arles położony jest tuż przy rzymskim samego amfiteatru. Teatr został zbudowany pod koniec I wieku przed naszą erą, a amfiteatr – nieco później, ale oba budynki stanowiły kompleks architektoniczny, gdzie mieszkańcy Арелата przychodzili, aby się zabawić. Teatr mógł pomieścić do ośmiu tysięcy osób.

Teatr zachował się gorzej niż jego najbliższy sąsiad, jednak znaleziska archeologiczne dokonane na terenie dawnego teatru, uznane za wyjątkowe i są przechowywane w muzeach Arles i Paryża. Tak, "Арлезианская Wenus" (jeden z posągów, które zdobiły scenę i znajdująca się w 1651 roku) teraz jest przechowywany w Luwrze. Również został znaleziony fragment innego posągi – głowa bogini Diany. Oprócz postaci dwóch bogiń scenę teatru zdobi posąg cesarza Augusta, w którym to budowla został wybudowany, i ołtarz boga Apolla, którego teatr był poświęcony.

Scena teatru znajdowała się w otoczeniu wielu kamiennych kolumn trzech zakonów – było ich około setki, ale do tej pory zachowały się tylko dwie, związane z коринфскому zakonu i zwanej "wieżą Ротланда" - na cześć arcybiskupa Arles, który żył w IX wieku. Ротланд, być może, był jednym z tych ludzi, które miały wpływ na bezpieczeństwo i oblicze teatru. Rzecz w tym, że począwszy od V wieku, to miejsce pogańskich igrzysk "dostarczał" kamień do budowy innych budynków i budowli: teatr rozbierali, aby zbudować katedrę miejską lub ścianę. Później w obrębie samego teatru zaczęły się pojawiać mieszkalne i inne budynki, mniej więcej taki sam proces "zameldowaniem" odbywał się w pobliskim amfiteatrze.

Tylko w pierwszej połowie i do lat 60-tych XIX wieku teatr stały się uwolnić od nowszych budynków, o tym zadecydował ówczesny burmistrz Arles baron Шартруз.

Dziś scena teatru rzymskiego staje się miejscem wydarzeń kulturalnych, w tym lipcowego festiwalu, którego uczestnicy ubrani w tradycyjne провансальские kostiumy, a także na festiwalach zdjęć i filmów historycznych. Ponadto, teatr chroniony jako obiekt Światowego dziedzictwa UNESCO.