Muzeum Реаттю nie tylko nosi imię jednego ze słynnych mieszkańców Arles i przechowuje jego twórczość, ale również jest marzeniem Jacques Реаттю – prawda, która objawiła się już po jego śmierci.

Jacques Реаттю urodził się w Arles w 1760 roku i bękartem synem jednego arystokraty i siostry artysty. Ojciec jednak dał synowi, edukacja i następnie sfinansował jego naukę w Królewskiej akademii sztuk pięknych w Paryżu. Jako malarz Jacques Реаттю był przedstawicielem rewolucyjnego klasycyzmu. Część życia spędził we Włoszech i Paryżu, a następnie wrócił do rodzinnego miasta i najprawdopodobniej około 15 lat nie zajmował się twórczością, przynajmniej nic o tym nie wiadomo. Ale Реаттю nabył w Arles, zabytkowy budynek, do kiedyś zakonu templariuszy, pracował w nim i chciałem utworzyć w Arles towarzystwo artystów, a w tym budynku umieścić ich pracownie. Podobny pomysł, w końcu XIX wieku zajmował się Vincent van Gogh, ale i u niego zrealizować jej się nie udało.

Muzeum otwarto w tym budynku w 1868 roku – po 35 lat po śmierci Jacquesa Реаттю. Prace artysty do dziś stanowią podstawę stałej ekspozycji muzeum, które mieści się 12 sal. W nich można zobaczyć malownicze prace, projekty, kolekcje malarstwa, zebrane Реаттю. Tutaj przechowywane są, na przykład, sześć гризайли – prac wykonanych Реаттю różnymi odcieniami tego samego koloru. Również zawarte w ekspozycji obrazy, napisane przez jego przyjaciółmi i bliskimi.

Oprócz prac Реаттю, w stałej ekspozycji są dzieła Pablo Picasso, który bywał w Arles i zostawił w darze miastu niektóre swoje obrazy. Prace Picassa zajmują trzy muzealnych sali. W muzeum prezentowane są również prace innych artystów XVII-XIX wieku, w jednej z sal odbywają się wystawy artystów fotografików. W 2008 roku muzeum reprezentował twórczość znanego projektanta mody Christiana Lacroix.

W Arles muzeum usytuowany jest na nabrzeżu Rodanu.