Zamek Брохэм położony jest trzy kilometry na południowy-wschód od miasta Пенрита, Cumbria, Anglia. Stoi on w pobliżu zbiegu dwóch rzek - Имонта i Лоутера, na miejscu dawnej rzymskiej twierdzy Брокавум.

Zamek został założony przez Roberta de Вьепонтом na początku XIII wieku. Pierwotnie zamek składał się z murowanego донжона z aneksem, otoczony glinianym murem i drewniane palisady. Rodzina Вьепонтов, posiadająca nie tylko tym zamkiem, ale i zamkami Эпплбай i Bro, znajdujących się w pobliżu, była jedną z najbardziej wpływowych w północno-zachodniej Anglii i jednym z niewielu, wiernych królowi. Jednak już w 1264 roku wnuk Roberta de Вьепонта został oskarżony o zdradę i wszystkie jego ziemie zostały skonfiskowane królem Henrykiem III, ale nie na długo. Już w 1269 roku w wyniku umowy małżeńskiej zamek Брохэм i inne posiadłości przeszły do rodzaju Клиффордов.

Kiedy w 1296 roku rozpoczęła się pierwsza wojna o niepodległość Szkocji, zamek zamienił się w bazę wojskową barona Roberta Clifforda, który zajął się umacnianiem zamku, zastępując drewniany mur obronny kamienia. Zamek Брохэм stał się ważnym obiektem w nim w 1300 roku nawet przebywał król Edward I. Ale po oskarżenia o zdradę i śmierci syna Roberta Clifforda zamek i inne posiadłości ponownie stały się własnością królewską. Ziemie zostały zwrócone Clifford natychmiast po panowania Edwarda III. Cumbria bardzo cierpiała z powodu najazdów szkotów, i w końcu w 1388 roku zamek został zdobyty i splądrowany.

Od tego momentu zamek Брохэм stracił swoje znaczenie strategiczne i tylko od czasu do czasu służył jako rezydencja Клиффордов, którzy wolą się zatrzymywać w zamku Skipton w Yorkshire. Na początku XVII wieku zamek uległ małej przebudowie, a w 1617 roku nawet mógł wziąć króla Jakuba I. W 1643 roku zamek Брохэм i pozostałe zamki przeszli do pani Anny Clifford, która natychmiast zajęła się ich renowacją. Na jej rozkaz, na miejscu dawnej rzymskiej twierdzy był ogród. Jednak po śmierci pani Anny w 1676 roku zamek znalazł się w spadku, a w 1714 roku została sprzedana cała jego meble. Pustym zamku było taniej zniszczyć, niż odzyskać lub zawierać. Ruiny zamku Брохэм były inspiracją dla poety Williama Уодсворта i malarza Williama Turnera. W latach 30-tych XX wieku troskę o zamku wzięło na siebie Ministerstwo Pracy, układanie około 6.000 funtów na jego odbudowę.

Tak jak w zamku nie zachowały się stropów, teraz trudno się domyślić o jego wewnętrznym urządzeniu. Jednak, najprawdopodobniej, na pierwszym piętrze mieściła się spiżarnia, na piętrze znajdował się sam wstęp na zamek, sala główna, a także pomieszczenia dla strażników, trzecie piętro był zajęty покоями lorda. Ostatnie piętro dobudowano na początku XIV wieku.

Na południowy-wschód od донжона, prawie nie zachowanego, znajdowała się sala, gdzie mieścił się garnizon. W tym samym skrzydle znajdowała się kuchnia, obsługująca cały zamek. Południowe skrzydło вмещало się pokoje mieszkalne, studnia i kaplicy, przylegającej do początku XIV wieku. Zbudowana w 1300 roku Wieża Ligi, stojąca w południowo-zachodniej części, użyto i jak umocnień, i jako lokal mieszkalny.