W 33 km na południowy-wschód od Alanyi, w kierunku starożytnego miasta Селинус (teraz Gazipasa), znajduje się zabytkowy port, miasto-port lub jak go nazywali miasto-liman Иотапе. Antyczne nazwa tego starożytnego miasta, powszechne również wśród miejscowej ludności - Айтап. Ruiny są widoczne bezpośrednio z drogi – oni znajdują się na cyplu Кемюрлюк, w dolinie i na zboczach gór.

Miasto zostało założone w II w. p. n. e., a nazwany, jak twierdzą naukowcy-historycy, opierając się na źródła dokumentalne, gdzie w I w. na cześć żony коммагенского króla Antiocha IV Лотапе (38 – 72 r. n. e.). Region położony pomiędzy górami Ефрат i Taurus, na początku n. e., nosił nazwę Коммагена. Tutaj, w wyniku wojny domowej w I w. p. n. e., która stała się jedną z przyczyn zniszczenia państwa Seleucydów, pojawiło się niepodległe państwo, pierwszym władcą, którego stał się Mitrydates I. Na tym stanowisku zastąpił go Antioch I, którego następcą stał się Mitrydates II. Tak królewska dynastia nadal rządzić aż do 72 r. n. e., gdy kraj nie weszła w skład rzymskiej prowincji Syria.

Uważnie przyglądając się bliżej, można zrozumieć, że ruiny tego starożytnego antycznego miasta należą do administrację i древнеримскому okresy. Z zachowanych do naszych czasów źródeł historycznych wiadomo, że przez dość długi okres za czasów rzymskich — od panowania cesarza Trajana (38 – 72 roku p. n. e.) do cesarza Waleriana (270 - 275 roku p. n. e.), w mieście dokonano bicie własnej monety. Na jednej jej stronie przedstawia popiersie cesarza, a na drugiej - obrazy takich bogów jak Apollo i Perseusz, których ludzie czcili tego czasu.

Na wschodnim końcu antycznego miasta znajdują się ruiny kościoła, który został zbudowany przez Pompejusza w 111 – 114. ub. w. p. n. e., o czym świadczy napis na ścianie. W mieście znajduje się port o wymiarach 50x100 metrów.

Na równinie przed wąwozem, łączącej miasto z lądem, są dwie wybrukowane drogi, odbiegające od centrum zespołu w kierunkach wschodnim i zachodnim. Po obu stronach tych ulic do tej pory można oglądać do wyżarzania, które składają się z 3 schodów i podesty, na których kiedyś w odległych czasach znajdowały się posągi. Napisy znajdujące się na tych пьедесталах, udało się odszyfrować i odczytać naukowcom, dzięki czemu okazało się, że jest w nich mowa o silnych sportowcach, меценатах i szlachetnych obywateli, którzy poświęcali środki dla miasta.

Na wysokim cyplu Кемюрлюк w tym starożytnym mieście znajduje się akropol. On służył jako centrum starej osady i stanowił poszerzony budowla, która rozciąga się w kierunku morza. Mury miasta, zbudowane w celach obronnych, nadają tutejszym budynków widok zdobycia twierdzy. Ale mimo to budynki, które znajdowały się w tych dawnych czasach, wewnątrz murów miejskich, praktycznie nie zachowały się do naszych dni. Wszystkie one zniszczone na tyle, że nawet układ starożytnego miasta ustalić dzisiaj nie jest możliwe.

Z zachodu na wschód w перешейку, связывающему przylądek z lądem, biegnie główna ulica miasta, ozdobiona kolumnami. Wokół zatoki, na wschód od akropolu, znajdowały się miejskie budynki religijne. Jedną z najbardziej widoczną z nich jest bazylika. "Bazylika" w tłumaczeniu z greckiego oznacza "królewski dom" i to budynek prostokątny kształt, który składa się z trzech naw, z dołączonymi do niego w późniejszych czasach innymi pomieszczeniami. Niewielka cerkiewka, która zachowała niesamowitej urody zabytkowe freski, znajduje się na północny-zachód od bazyliki.

Woda pitna доставлялась w miasto z czterech zbiorników wodnych połączonych z водостоком, który został poprowadzony z terenu nekropolii w wąwóz. Nekropolia w Айтапе znajdował się na wzgórzach położonych we wschodniej i północnej jego części. Na dzień dzisiejszy większość grobów nekropolii zniszczone, jednak niektóre z nagrobków i сводчатых plattyho krypt wziąć pod uwagę wszystkie jeszcze można.

Była tu i parowa. Pozostały po niej tylko dwa сводчатых pomieszczenia, jednak największe zainteresowanie jest jej kanalizacyjna system, sprowadzają się do naszych czasów. Przez archeologów stwierdzono, że brudna woda, поступавшая z łaźni odgrywały nie tylko głównego kanału, który został linii od wąwozu bezpośrednio do morza, ale i na dodatkowych kanałach, związanych z podstawowym.

Widok ze szczytu wysokiego wzgórza, na którym została zbudowana twierdza, jest tak piękny, że po prostu zapomnieć o trudnościach podnoszenia.

Na dzień dzisiejszy antyczne miasto Айтап jest najbardziej łatwo dostępne ze wszystkich zachowanych w okolicy Alanyi antycznych miast. On stanowi doskonałe miejsce do wypoczynku dzięki nieopisanym pięknem tutejszej przyrody i przepięknych plaż, протянувшимся wzdłuż brzegu morza.

Zejście do morza jest dość strome. Teren jest tu bardzo skalista i dość pofałdowany, jednak na zachód i wschód od tych starych ruin wyciągnął bardzo żyznej ziemi, gdzie dziś rosną banany lokalnych odmian z zastosowaniem zasad террасного rolnictwa.

Odwiedzić w tych malowniczych miejscach i nie popływać w obszarze bezludnych бухточке z piaszczystą plażą po prostu niemożliwe. Woda jest tu bogaty kolor turkusowy, z powodu kamienistego dna - bardzo czysta, z lewej – stos kamieni, za którymi można się ukryć przed wzrokiem ciekawskich, położyć się na szeroką kamienną płytę i do stanu transu wsłuchiwać się w szum fal, złapać skóry plamy od fal, rozbijających się o ogromne kamienie.

Również uwadze turystów oferowane wycieczki w malownicze jaskini stalaktyty, które wyróżniają się szczególnym pięknem i urokiem.

Nowoczesna trasa samochodowa, położona wzdłuż wybrzeża morza Śródziemnego, odbywa się w samym centrum tego miasta.