Саввино-Сторожевский klasztor znajduje się w odległości półtora kilometra na zachód od Звенигорода. Został założony na rozkaz Jerzego Dmitriewicz w 1398 roku. W XVI-XVII w. klasztor służył królewskim богомольем. Cieszył się szczególnym patronatem cara Aleksieja Michajłowicza. W latach 50-tych XVII wieku klasztor został otoczony kamiennymi murami z wieżami, w nim, oprócz kilku świątyń, zostały wzniesione pałac królewski i келейные obudowy. W przyszłości Саввино-Сторожевский klasztor pozostał jednym z najbogatszych i najbardziej znanych klasztorów Przedmieścia. Ale w 1919 roku został zamknięty, używany był kolonią dla nieletnich, a z 1930 roku należał do resortu wojskowego). Od 1947 roku część pomieszczeń klasztoru mieści się muzeum. Na dzień dzisiejszy klasztor jest obowiązującym męskim klasztorem. Na jego terenie działa historyczno-krajoznawcze muzeum.

Centrum klasztoru jest katedra Narodzenia Najświętszej maryi Panny – однокупольный świątynia, ozdobione paskami ażurowe gwintu. W jego wnętrzu zachowały się fragmenty fresków z początku XV wieku, wykonane przez artystów z kręgu Andrzeja Rublowa i malowanie ścian i sufitów z XVII wieku. Duma świątyni – пятиярусный ikonostas z XVII wieku.

Obok czerwono-białej Trójcy kościołem, gdzie obecnie mieszczą się zbiory muzeum znajdują się Царицыны izby – pałacu Marii Милославской. Шатровое drzwi ganek ozdobione grubymi кувшинообразными kolumnami. Pałac królewski (1650-tych) stanowi ogromne 11-pokojowe izby, w bogatym w projektowaniu architektury i wnętrz w których można prześledzić europy zachodniej, motywy.

Największym budynkiem klasztoru jest czterokondygnacyjny budynek Refektarza z lodowcem, studnią i jadalni przez izbę. Charakterystyczne jest, że już w XVII wieku w okna zostały wstawione szyby, a nie mika, a także w lokalu przeprowadzono ogrzewanie. Uzupełnia zespół klasztorny cztery warstwowych dzwonnica z trzema шатрами i strefa wieżyczką.