Galeria "Смирновские źródła" znajduje się w miejscowości Żeleznowodsk na zboczu góry Żelaznej, w centrum parku Zdrojowego. Смирновский źródło znany jest nie tylko ze swoich właściwości leczniczych, ale i interesujące architektonicznym budynek. Jego główną ozdobą jest kolumnada, która łączy to źródło z innym, nazwany na cześć komisarza zdrowia Siemaszko.

W przeszłości na miejscu współczesnego Смирновского źródła była wilgotna teren, który jest dziurę, z której przez grubą warstwę brudu przebijali klucze ciepłej wody mineralnej. Wtedy to źródło popularnie nazywany "Грязнушка". Był zupełnie nie mieści. Tej dziury kozacy wsi Железноводской przez cały rok używali jako łaźnie.

W 1865 r. utalentowany znany moskiewski dr, dyrektor Kaukaskich Wód Mineralnych S. A. Smirnow zainteresował się самоизливающимся gorącym źródłem wody mineralnej. W 1866 r. wraz z grupą pracowników jednogłośnie dół i dowiedzieć się, że tutaj wychodzi przezroczysta nasycona dwutlenkiem węgla woda mineralna. Po szeregu przeprowadzonych analiz lekarz zalecił brać jej do leczenia różnych chorób żołądka. Podczas treningu i pogłębienia również zostały znalezione odłamki naczyń, resztki dawnej drewnianej wanny i sztucznie wykonane otwory do wyjścia z wody.

W 1898 r., do 60-lecia działalności lekarskiej S. A. Smirnowa, w dowód jego zasług przed ośrodków Kaukaskich Wód Mineralnych, na wniosek Rosyjskiego wirowego społeczeństwa, źródła nadano nazwę "Смирновский". W 1926 r. N. H. Славянов w pobliżu głównego źródła otworzył jeszcze dwa źródła: Смирновский nr 2 i Смирновский nr 3. W 1930 r. кисловодский architekt p. P. Еськов według własnego opracowanego projektu zjednoczył wszystkie trzy źródła w zgrabną jedną galerię, budując nad każdym z nich pijalnia.

Galeria "Смирновские źródła" - to pomnik architektury, wykonane w stylu konstruktywizmu. Galeria składa się z dwóch ротонд ze szklanymi fasadami, które z wdziękiem łączą анфиладой. Budynek dobrze wpisuje się w ogólny krajobraz.