Uniwersytet wrocławski - uczelnia miasta Wrocławia (nosił nazwę Breslau do 1945 roku). Jest to jeden z najstarszych (założony w 1702 roku) instytucji szkolnictwa wyższego w Europie Środkowej.

Uniwersytet został założony w listopadzie 1702 r. na mocy dekretu cesarza Leopolda i i otrzymał swoją nazwę na jego cześć Leopoldine. W uniwersytecie funkcjonuje tylko jeden wydział – Wydział filozofii i teologii katolickiej. Johannes Adrian von Пленкен został mianowany kanclerzem uniwersytetu. Uniwersytet w tamtych czasach był ważnym narzędziem Kontrreformacji na Śląsku. Po przejściu Śląska do Prus uniwersytet utracił swoje ideologiczne funkcje, ale pozostał religijnych instytutem dla wychowania duchowieństwa katolickiego w Prusach.

Po klęsce Prus przez Napoleona i późniejszej reorganizacji pruskiego państwa, akademia została zjednoczona 3 sierpnia 1811 roku z protestanckich uniwersytetem, znajdujących się we Frankfurcie nad Odrą. Nowy uniwersytet miał 5 wydziałów: filozofii, medycyny, prawa, protestanckiej teologii i teologii katolickiej. W 1884 roku na uniwersytecie studiowali 1481 studentów, a biblioteka w tym okresie liczyła około 400 tysięcy prac, 2840 rękopisów. Część kolekcji przeszła z byłego uniwersytetu we Frankfurcie nad Odrą. Oprócz bogatej biblioteki, uniwersytet miał własne obserwatorium astronomiczne, ogród botaniczny w 5 hektarów ziemi, muzeum historii naturalnej, laboratorium chemiczne.

W czasie ii wojny światowej uniwersytet został zniszczony w 70%, odbudowa rozpoczęła się w maju 1945 roku. Pierwszy wykład po wojnie odbyła się 15 listopada 1945 roku. W 2002 roku uniwersytet obchodził 300-lecie swojego powstania.