Драгалевский klasztor jest obowiązującym żeńskich prawosławnym klasztorem się w trzech kilometrów od stolicy Bułgarii, Sofii, u podnóża góry Witosza. Głównym świętem klasztoru jest święto Wniebowzięcia najświętszej marii Panny.

Klasztor założony przez króla Bułgarii Jana-Aleksandrem w 1345 roku. W czasach panowania tureckiego nie został zniszczony, jednak przez jakiś czas było puste. W XV-XVII w., jako część tzw. "Sofii świętej góry", był centrum kultury i edukacji w kraju. W XIX wieku Драгалевский klasztor brał udział w narodowo-wyzwoleńczej walce przeciwko strojów najeźdźców. Giennadij ojciec, który w tym okresie był przeorem klasztoru, był współpracownikiem i towarzyszem znanego bułgarskiego rewolucjonisty Vasyla Kultury.

W 1476 roku w pobliżu głównego budynku został zbudowany soborniy zespół klasztorny kościół (catholicon) – kościół matki Bożej Витошки. Budynek stanowi двухнефную bazylikę, ozdobiony licznymi freskami. W końcu XVIII wieku zainstalowano pozłacane rzeźbiony ikonostas z drewna, przedstawiające dużą wartość artystyczną. W 1932 r. do świątyni dobudowano jeszcze jeden kościół.

W pierwszej połowie XX wieku zbudowano kilka келейных budynków, przeznaczonych na dużą liczbę zakonnic, jednak na dzień dzisiejszy tutaj mieszkają tylko dwie nowicjuszce zakonu, trzy siostry i matka przełożona.