Akademia sztuk pięknych w Wiedniu została założona w 1692 roku, jako prywatna akademia artysty cesarza Leopolda I Piotra Штруделя, w ten sposób, to najstarsza akademia sztuk pięknych w Środkowej Europie. Po śmierci nadwornego malarza Piotra Штруделья w 1714 roku akademia została tymczasowo zamknięta. Ale już w 1726 roku cesarz Karol VI ponownie je otworzył.

W 1872 roku Akademią został uzyskany status uczelni wyższej. Z 1876 roku Akademia zajęła budynek, zbudowany według projektu architekta Teofila Hansena w stylu włoskiego Renesansu.

W 1907 i 1908 roku młody Adolf Hitler, który przybył z miasta Linz, dwukrotnie bezskutecznie próbował zapisać się na zajęcia z rysunku. On pozostał w Wiedniu i próbował kontynuować swój zawód artysty. Wkrótce został bez środków do życia i zaczął sprzedawać amatorskie zdjęcia, głównie akwarele, dopóki nie wyjechał z Wiednia do Monachium w maju 1913 roku.

Obecnie Akademia jest jednym z wiodących ośrodków szkolenia artystów. Akademia podzielona na następujące instytuty: Instytut sztuk pięknych, w którym znajdują się trzy komory malarstwa, grafiki, sztuki, mediów, rzeźby; Instytut teorii sztuki i kultury (teorii sztuki, filozofii, historii); Instytut ochrony i odzyskiwania;
Instytut nauki i technologii w sztuce; Szkoła Nauki rzemiosła, designu, текстильному sztuki); Instytut sztuki i architektury. Akademia ma obecnie około 900 studentów, prawie jedna czwarta z których studenci zagraniczni.

W galerii znajdującej się na drugim piętrze zachodniego skrzydła znajduje się imponująca kolekcja obrazów, począwszy od XIV w. na Szczególną uwagę zasługują płótna Boscha "sąd ostateczny", a także dzieła Rubensa, Tycjana i Rembrandta.