Kościół P. W. Św. Marcina kościół, zbudowany dla zakonu augustianów, znajduje się na Starym mieście w Warszawie.

Kościół został założony wraz z klasztorem augustianów i szpitala Świętego Ducha w 1353 roku z funduszy księcia Земовита III i jego żona Eufemia przy wsparciu Papieża Innocentego VI. Sama kościół gotycki budynek, wykonane z kamienia, został zbudowany na przełomie 14 i 15 wieku. Wejście znajduje się od strony murów miejskich, a nie z ulicy, jak dziś. Kościół miał trzy ołtarze: ołtarz główny Świętego Marcina, dwa ołtarze boczne: Świętego Ducha i Świętego Dorota.

Pożar sprzed w 1478 roku, zniszczył prawie całą ulicę w całości, w tym kościół. Marmurowy ołtarz, obrazy i dekoracje zostały utracone.

W 17 wieku, kościół Św. Marcina został przebudowany w stylu baroku włoskiego architekta Giovanni Spinola. Główne wejście zostało zrobione od strony ulicy, ołtarz, wręcz przeciwnie, znalazł swoje miejsce w południowo-zachodniej części, od strony murów miejskich. Meble w stylu wczesnego baroku powstała Janem Хенелем – rzeźbiarza króla Władysława IV Wazy. Później kościół został odbudowany na nowo, według projektu Karola Wow. U elewacji pojawiły się faliste linie w stylu rokoko.

W czasie ii wojny światowej kościół został zniszczony, rekonstrukcja rozpoczęła się w latach powojennych. Obecnie wnętrze kościoła w znacznym stopniu nowoczesne.