Świątynia św. Атанасия w Varna) umieszczono w centrum miasta w pobliżu słynnych rzymskich term. Budowa tego kościoła prawosławnego odnoszą się do sierpnia 1838 roku, wcześniej w tym miejscu znajdowała się niewielka zabytkowa cerkiew z początku 17 wieku, który spłonął dwa lata wcześniej. Według niektórych wersji do niej znajdowały się tu jeszcze dwie średniowieczne kościoły - 13-14 wieku. Świątynia ta wśród miejscowej ludności jest również nazywany "kościołem metropolity", z powodu tego, że usługi tutaj prowadził grecki metropolita. Grecy służyli tu aż do 1914 roku, a w 1920 w świątyni przyszli rosjanie kapłani. Tylko w 1939 roku świątynia przechodzi w prowadzenie diecezji Bułgarii dzięki metropolita Józefa.

Usługi w tej świątyni ustały w 1961 roku, na rozkaz władz lokalnych w kościelnym budynku zostało otwarte muzeum dawnej ikonografii. Jednak przez trzydzieści lat, w dniu święta św. Atanazy – 18 stycznia, w kościele ponownie wznowiono nabożeństwa. Świątynia działa po dziś dzień.

W варненском kościele św. Атанасия przechowywane ikonostas, który jest rzadkim dziełem sztuki. Stworzyli go kreatora słynnej трявненской szkoły artystycznej, przy użyciu tradycyjnych dla tego stylu rzeźbione ornamenty z wizerunkami ryb, lwów, rajskich ptaków i splotów winorośli i dębowych gałęzi. W każdym wzorze są słoneczne rozety. Ikonostas został odnowiony w latach siedemdziesiątych 20 wieku, został przywrócony pierwotny wygląd. Zdobiony ikonostas kościoła św. Атанасия 28 ikony. Obraz św. Атанасия został napisany Дмитром, malarzem z miasta Sozopol.

Do odbudowy świątyni w 1838 roku w pobliżu głównego wejścia do świątyni został pochowany polski oficer - książę Урусов, który uczestniczył w wojnie z turkami 1828 roku. Po zakończeniu budowy nowego budynku pogrzeb okazało się wewnątrz świątyni – między wejściem i епископским tronem. W 1960 roku nagrobek przekazali do muzeum bułgarskiego Odrodzenia.

Dziś świątynia jest bazylika trójnawowa, duży oszklony ganek przypomina werandę. Ściany świątyni pokryte są freskami 19 wieku, które zachowały się dość dobrze. Niedawno przez specjalistów okazało się, że pod malowidłami znajduje się inna warstwa fresków, bardziej starożytny, które odnoszą się do 17 wieku. W świątyni wystawiana jest różna rytualny ozdoby 18-19 wieku.