Braniewo – miasto w północno-wschodniej części Polski, w województwie Warmińsko-Mazurskim. Braniewo znajduje się około 35 km na północny-wschód od Elbląga i 55 km na południowy-zachód od Kaliningradu, pięć kilometrów od wiślanym.

Wiadomo, że miasto zostało nazwane na cześć biskupa Bruno von Шаунбурга, który towarzyszył króla Ottokara II w 1254 i 1267 roku w krucjatach przez zakon krzyżacki w Prusach.

Przywileje miejskie Braniewie otrzymał w 1284 roku, a przez dwanaście lat zbudowano tu klasztor franciszkanów. Braniewo stał się członkiem Hanzy, dzięki czemu aktywnie rozwijał. W tym mieście pozostał częścią zakonnego państwa Krzyżackiego. Podczas wojny Inflanckiej Braniewie został zajęty przez Szwecją w ciągu kilku lat. Etnicznie niemiecki, politycznie polski, a przede wszystkim katolicki miasto zostało przyłączone do Prus w 1772 roku. W 1871 roku wszedł w skład nowo utworzonego cesarstwa Niemieckiego. W końcu xix - początku xx wieków Braniewie był wiodącym ośrodkiem naukowym.

W latach ii wojny światowej miasto zostało zajęte przez Armię Czerwoną i poniósł ciężkie zniszczenia. Niemieccy mieszkańcy miasta albo zostały ewakuowane, zanim przyszła Armia Czerwona, albo zabici w trakcie działań wojennych.

Obecnie Braniewie jest zamożnych polskim miastem, przyciągające turystów. Do głównych atrakcji Braniewie można zaliczyć: kościół Świętej Katarzyny, katedra Świętego Piotra 1343 roku, bramy dawnego zamku biskupiego, kościół Świętego Krzyża, pozostałości miejskich murów obronnych i dworzec kolejowy.