Prawie sześć wieków swego istnienia kaplica Św. Walentynki wielokrotnie przekazywana z rąk do rąk różnych ludzi i kościołów, zmieniała swoje przeznaczenie i wygląd. Chyba żadna budowla kościelna Ulm nie ma tak bogatej historii.

W 13-14 wieku na tym miejscu, gdzie dziś stoi kaplica Św. Walentynki, znajdowały się ogromne klasztorne piwnice, bo to właśnie Ulm w tym czasie był "przeładunku pozycji w handlu winem musującym. W 1458 roku mieszkaniec miasta Henryk Рембольд zbudował kaplicę rodzinną sanktuarium, jako krypty której zostały wykorzystane te same piwnice. Mały kościół został konsekrowany na cześć świętego Walentego, patrona rodzaju Рембольдов. Po Reformacji kaplica straciła swoje duchowe powołanie i stał się służyć także jako piwnego magazynu, miejsca do napełniania przędzy i innych potrzeb. W tym okresie capella nawet otrzymała przydomek "Сальная kaplica" za przechowywanie w niej 1200 funtów słoniny, zakupionego przez radę miasta dla potrzebujących.

Ratując kaplicę Św. Walentynki od przebudowy lub rozbiórki w czasie przebudowy placu Katedralnym, w pod koniec 19 wieku jej kupił na aukcji ульмский nauczyciel rysunku Edward Маух. To właśnie on później rozpoczął pierwszą renowację kościoła.

Po ii wojnie światowej (w czasie której piwnice sykstyńskiej używane jako schrony) rozpoczęło się odrodzenie jako kultowego budynku. Od 1945 roku kaplicę zajmowała Rosyjska cerkiew Prawosławna, które miały w tym czasie dość dużą społeczność. Po jej rozpadzie w kaplicy wykonane usługi grecy i serbowie. Od 1994 roku kaplica św. Walentego znowu jest prowadzony przez Rosyjskiego Kościoła Prawosławnego.