Na lewym brzegu rzeki Сутолоки, u podnóża Сергиевской góry w końcu xvi wieku polskimi стрельцами, szczególnie чтившими świętego Sergiusza z Radoneża, zbudowano świątynię. Na miejscu istniejącego w dzisiejszych czasach budynku katedry, niegdyś stały dwie drewniane cerkwie, wypalonych konsekwentnie w 1774 roku i 1860 roku.

W 1868 roku został konsekrowany nowy drewniany budynek kościoła św sergiusza, zbudowany na kamiennej podstawie. Skromny pod względem architektonicznym świątynia, przypominający wiejską kościół parafialny, był kochany i czczony przez mieszczan. W 1933 roku, po zniszczeniu i zamknięciu wszystkich katedr i kościołów, mała świątynia staje się katedrą Уфимской diecezji. Od 1937 r. do 1942 r. duchownych Sergiusz katedry aresztowano i rozstrzeliwano (z czego usługi praktycznie nie były prowadzone), ale świątynia "łaskawie" był otwarty dla wiernych. Wszystkie radzieckie Święte-Сергиевский katedra pozostał centrum prawosławnego życia ufimskiego krawędzi. W 1942 roku do kościoła wrócili księża – byli więźniowie obozów, a w 1945 roku kościół otrzymał podziękowanie za zbiórkę pieniędzy na potrzeby obrony kraju.

W dzisiejszych czasach najstarszy budynek świątyni, nie raz подвергавшееся remontu z wymianą elementów drewnianych budowli na bardziej wytrzymały materiał, zdobi historyczne centrum Ufa. W kościele znajdują się ikony z relikwiami św Sergiusza z Radoneża, św Mikołaja i innymi świętymi. Na terenie świątyni znajduje się źródło wody święconej i chrzcielnica, a także grobowiec namiestników byłego męskiego klasztoru (popularnie – пещерка). Od 2000 r. w dzień Świętej Trójcy od świątyni co roku rozpoczyna się pięciodniowy procesja (dedykowane do założenia miasta w 1574 r.) wokół Ufa, z wizytą do podmiejskich kościołów.