Stary Tallin składa się z dwóch części: Górne miasto i Dolny. Górny usytuowany jest na wzgórzu Toompea (od estońskiego Toompea — co to znaczy "soborniy wzgórze"). Te dwa, znajdujące się w pobliżu, rozliczenia za całą swoją historię żyli różnymi życiami. W górnym mieście osiedlili się zagraniczni szlachta i władcy, a w dolnym – kupcy, rzemieślnicy itp.
Pierwszą osadą na terenie starego miasta w Tallinnie stał drewniany fort na wzgórzu Toompea, który opierał się około 11 wieku. W 1219 r. duńczycy, na czele z królem Вальдемаром II zdobyli to wzmocnienie. Od tego momentu Wyszgorod stał się miejscem lokalizacji obcych władców. Duńczycy przystąpiono do budowy kamiennej twierdzy.
W 1346 roku miasto przeszło w ręce zakonu kawalerów mieczowych, który zaczął aktywnie modernizacji zamku. W wyniku tej korekty, zamek nabył czworokątny kształt, na rogach którego zostały wzniesione 4 wieże. Pierwsza wieża, zbudowana w 1360-70 r., stało się 48-metrowa budowla, która uzyskała tytuł "Długi Herman". Swój obecny wygląd zyskał w 15 wieku, kiedy była надстроена na 10 metrów. Następnego wzniesiona została wieża Стюр-den-Curle z południowo-wschodniej strony. Miała kształt ośmiokąta, dostarczonego na kwadratową podstawę. Jednocześnie z tym została zbudowana mała wieża Пильштике, zbudowana w północno-zachodnim narożniku zamku. W 1502 roku w północno-wschodniej części została zbudowana wieża Ландскроне, którą dziś możemy oglądać w zrujnowanej stanie. Z zachodniej strony zamku Toompea był chroniony skalistym urwiskiem, a z innych stron go otaczał 15-metrowy rów.
Z początku 16 wieku zamek zaczął tracić swoją wartość obronną, i stopniowo stawał się wstęp do salonu executive budynku – pałacu. Od połowy 18 wieku w zamku po dłuższym spustoszenia, począwszy od czasów wojny Północnej, zaczęli prowadzić prace konserwatorskie. Z rozkazu Katarzyny Wielkiej zamiast ściany wschodniej został zbudowany pałac w stylu późnego baroku, który stał się rezydencją Эстляндского generał-gubernatora. Fosa została zasypana kamieniami, pozostałe od zniszczonej ściany. W tamtych czasach zamek stracił wieży Стюр-den-Curle.
Do tej pory zachowały się ameryka północna i zachodnia, ściany i trzy wieże. Jednak, jeśli spojrzeć na zamek od strony zachodniej, z pewnością zrobi wrażenie: ogromna budowla góruje nad strome wzgórza. Ten widok zapiera dech i w dzień, i w nocy, kiedy włącza się oświetlenie.
Od 1918 roku w zamku mieści się rząd, a dziś w budynku mieści się parlament Estonii – Рийгикогу (ect. Riigikogu). Estoński parlament jest najwyższym organem władzy państwowej i podejmuje najważniejsze decyzje w kraju, takie jak mianowanie premiera i sędziów sądu Najwyższego. Dziś na 48-metrowej wieży Długi Herman rozwija się Estoński flaga.
Mogę uzupełnić opis