Spaso-Евфимиевский klasztor został założony w Suzdal w 1350 roku przy Суздальско-Нижегородским księcia Konstantyna Васильевиче. Klasztor znajduje się na stromym brzegu rzeki Kamionki. Jego potężne mury z XVI wieku, z otworami strzelniczymi i разнотипными wysokimi wieżami efektywnie wyróżniają się розоватой kolorem wśród brzegów, odbijając się na powierzchni rzeki. Kompleks architektoniczny klasztoru wpisany na listę światowego dziedzictwa ludzkości UNESCO.

Pod murami klasztoru pochowany książę Пожарский. Pogrzeb jego odbył się w 1642 roku, a nagrobek ustawiony na grobie, został zbudowany w 1974 roku. Z 1767 roku w 1905 roku klasztor służył jako centrum więzieniem dla ludzi o odmiennych poglądach. Do арестантам stosowano tu najbardziej nieludzkie kary, i miejsce to stało się cieszyć się złą sławą.

Do kompleksu klasztornego wchodzą: sobór Przemienienia pańskiego (1564), шатровая cerkiew wołoska (1525), klasztorne budynki gospodarcze i budynki mieszkalne, dzwonnica (XVI-XVII wieku). W dzisiejszych czasach dzwonnica w pełni przywrócona, i na nią znowu wiszą dzwony.

Głównej świątyni klasztoru — sobór Przemienienia pańskiego — zbudowany w tradycji starożytnej белокаменная architektury Суздаля, монументален i srogi. Duma katedry — freski z XVI wieku, otwarte konserwatorom na elewacjach i malarstwa znanych mistrzów XVII wieku Гурия Nikitin i Siły Savina.

Zwiastowania mb надвратная kościół, wzniesiony w 1624 roku, była Świętymi bramą klasztoru i początkowo, do budowy kamiennego ogrodzenia, była fasadą mieszkań i tylko w 1664 roku po zakończeniu budowy ścian znalazła się wewnątrz ogrodzenia. Otwory okienne południowej elewacji i kioto kościoła mają różną ozdobną traktowanie opasek, rozmawia o miłości суздальских mistrzów do różnych dekoracji.

Wniebowzięcia nmp refektarz kościoła w Suzdal, zbudowany w 1525 roku, wyróżnia się wysokim восьмигранным namiotem, przebywającym na partie кокошников i ogromny czworokąt. Z wschodniej jej strony trzy absydy, oddzielone ścianami, mają wąskie otwory okienne. U dolnych części absydy są — oryginalna dekoracja, składające się z małych кокошников z zablokowanymi w nich gardłem na elewacji garnki, wypełnionych wapnem, tworząc okrąg o regularnym kształcie. To niezwykle rzadki odbiór dekoracyjne wykończenie elewacji budynku. Jest to jeden z najwcześniejszych zabytków architektury szatrowego rodzaju w historii staroruskiego architektury.