Opactwo Admont jest бенедиктинским klasztoru na rzece Enns w mieście Admont i jest najstarszym klasztorem w Styrii. Opactwo słynie ze swojej największej na świecie klasztornej biblioteki.

Admont abbey zostało założone w 1074 roku arcybiskupem Гебхардом Зальцбургским. Klasztor rozwijał się w średniowieczu, opat Engelbert (1297-1327) był znanym naukowcem i autorem wielu prac naukowych. Z samego założenia Admont abbey stało się nie tylko religijnym, ale i edukacyjny. Szczególnie silne mnisi byli w naukach przyrodniczych i historii.

W 1774 roku architekt Josef Хюбер zbudował nową salę do biblioteki (długość - 70 m, szerokość – 14 m, a wysokość kondygnacji – 13 metrów). W nowej sali przeniosła się około 200 tysięcy książek, wśród których było ponad 1000 rzadkich rękopisów z czasów średniowiecza, rzadkie wzory i druki.

W 17 i 18 wieku opactwo osiągnęła najwyższy punkt twórczego sukcesu dzięki pracy słynnego kościoła вышивальщика Brat Benno Hana i rzeźbiarza Józefa Штаммеля (1695-1765).

27 kwietnia 1865 r. pożar zniszczył prawie cały klasztor. Natomiast archiwa zakonne zostały spalone, biblioteka została uratowana. Rekonstrukcja rozpoczęła się w przyszłym roku, i jeszcze nie została w pełni zakończona do 1890 roku.

Kryzysy gospodarcze 1930-tych zmusiły opactwo sprzedać wiele z jego dzieł sztuki, w okresie narodowo-socjalistycznego rządu klasztor został rozwiązany, a mnisi wysiedleni. Mnisi mogli wrócić w 1946 roku, i do dziś klasztor ponownie jest prężnie społecznością benedyktynów.