Twierdza Roumeli Хисары, lub rumeli castle, położony jest na europejskim brzegu Stambułu pomiędzy dwoma mostami przez Bosfor w iliadzie, na północ od dzielnicy Бебек. Została ona zbudowana w 1452 roku naprzeciwko drugiej twierdzy Анадулу Хисары, znajdującego się na azjatyckim brzegu cieśniny i była strategicznie ważnym obiektem imperium Osmańskiego na Bosfor, przepisów prawnych chroniących wrót zatoki Złoty Róg.

Zamek został zbudowany w rekordowym czasie — za 4 miesiące i 16 dni. Powierzchnia budowli była ponad 30 tys. mkw. Po zakończeniu budowy Roumeli przepłynąć Bosfor stało się niemożliwe, wąskie gardło między warownie, tak i sam twierdzę nazwano "poderżniętym gardłem".

W Roumeli Хисары został zorganizowany przez garnizon janczarów, codziennie простреливавших cieśninę swoimi wielkimi armatami, i przejście wszystkich sądów zagranicznych w Босфору było zabronione. Raz wenecki statek próbował przebić się do miasta i zignorował sygnał do zatrzymania. Natychmiast został on zatopiony, a wszystkich cudem ocalałych marynarzy posadzone na kol. Od tego czasu broń, zainstalowane w twierdzy, używali jako zapobiegawczy wybuchów i fajerwerków.

Po upadku Konstantynopola, twierdza celnym kontrolno-przejściowym ust. Budynki cytadeli mocno ucierpiały po raz pierwszy podczas trzęsienia ziemi w 1509 roku, a następnie w czasie pożaru w 1746 r. Wkrótce Roumeli Хисары całkowicie stracił swoje znaczenie strategiczne i jej przekształcony w więzienie.

Twierdza składa się z 3 dużych (okrągłych) i 13 małych wież, które łączyły się ze sobą grubych, десятиметровыми ścianami.
Każda z głównych wież, prowadzących do twierdzy, miała trzy bramy. Przy południowej wieży były takie same tajne brama do magazynów spożywczych i arsenału. Wewnątrz cytadeli zostały umieszczone drewniane baraki, w których przebywali żołnierze i niewielkich rozmiarów meczet, pod którym znajdował się duży zbiornik wodny.

Aktualizacja twierdzy było planowane do пятисотлетию podboju miasta Konstantynopola w 1953 roku, jednak całkowicie odnowiono go dopiero w 1958 roku. W twierdzy został w 1960 roku otwarty Teatr Letni i Muzeum Artylerii. Teraz jest umieszczony wewnątrz park i amfiteatr z rzędami z kamiennych siedzeń do organizacji koncertów. Na tych ścianach nie ma ogrodzenia, schody strome i nierówne. Wspinać się po nim trzeba bardzo ostrożnie. Wysokość coś, gdzie sięga dwudziestu metrów, co również jest dobrym powodem po raz kolejny tam nie zaglądać, ale po prostu spokojnie usiąść na ławkach i podziwiać malownicze widoki z twierdzy.