Турайдский zamek znajduje się w miejscowości Sigulda, w odległości 50 km na północny-wschód od stolicy Łotwy. Турайдский muzeum-rezerwat zajmuje powierzchnię 41 ha, znajduje się on na prawym brzegu p. Гауи. Na terenie rezerwatu znajduje się 37 historycznych budynków. Турайдский muzeum-rezerwat jest jednym z najbardziej popularnych kompleksów muzealnych na Łotwie, według statystyk, co roku odwiedza około 170 tysięcy turystów.

Zamek został założony w 1214 roku. Biskup Filip na polecenie biskupa Ryskiego Буксхевдена założył Турайдский zamek. Po zakończeniu budowy zamek otrzymał nazwę "Fredеland", co w tłumaczeniu z języka niemieckiego oznacza "Spokojny kraj". Jednak nazwa ta nie jest zablokowany, aż do naszych dni doszło nazwę "Турайда", co w tłumaczeniu z języka starożytnych liwowie oznaczało "Boski ogród".

Przez kilka wieków Турайдский zamek zachował swoje znaczenie strategiczne. Jednak w 1776 roku, po pożarze twierdza prawie całkowicie spłonął. Na początku 19 wieku na dziedzińcu średniowiecznego zamku było nadaje posiadłości. Wtedy zbudowano domy mieszkalne, a także spichlerze, stajnie i inne budynki gospodarcze. W 1924 roku ruiny Турайдского zamku byli zaliczani do listy historycznych budynków, chronionych przez państwo. Odzyskanie twierdzy zaczęły się dopiero po zakończeniu ii wojny Światowej, w taki sposób, renowacja rozpoczęła się po prawie 200 lat po zniszczeniu zamku w pożarze.

Tak więc, remontowo-prace renowacyjne rozpoczęły się w 1953 roku, główna wieża Турайдского zamku została odrestaurowana pierwszej. W 1974 roku na terenie twierdzy odbyły się zakrojone na szeroką skalę wykopaliska archeologiczne i badania naukowe. Od 1976. W wyniku wykopalisk archeologicznych odkryto około 5000 zabytkowych znalezisk, najbardziej interesujące z nich były wykryte starożytne piece, łaźnia ze studnią, browar, monety, itp.

Ciekawe stwierdzenie były już wymienione piece, które ogrzewały twierdza. Ciepłe powietrze od pieców wspiął się na robić пустотам w murze, dalej roznosił się po ścianach i pod podłogą zamku, w ten sposób doskonale прогревая twierdza. Ciekawe jest to, że podobna zasada ogrzewania był używany jeszcze w łaźnie w Starożytnym Rzymie.

Wynikiem przeprowadzonych podczas wykopalisk, oprócz samych znalezisk, było około 1000 stron tekstu, które opisują znalezione eksponaty, oprócz tego uczestnicy wykopalisk wyniosły około 500 schematów i planów i zrobili około 7000 zdjęć.

Przywrócony strona główna wieża Турайдской twierdzy, której wysokość wynosi 26 metrów, dziś służy jako punkt widokowy, z którego roztacza się wspaniały widok na okolicę, które za swoje piękno otrzymały nazwę Łotewskiej Szwajcarii. Wspiąć się na taras widokowy można przez bardzo wąskie i niskie ruchy z kamiennymi stopniami. Wysokość ruchów nieco ponad pół metra, a szerokość zaledwie pół metra.

Oprócz Poszukiwania łaźnie odzyskał również i inne obiekty Турайдской twierdzy: mury obronne, Półokrągłe i Północnej wieży, a także Korea башенное budowla. W odrestaurowanym budynku gospodarczym z 1962 roku mieści się ekspozycja muzeum-rezerwatu przyrody.

Wykopaliska archeologiczne, rozpoczęte jeszcze w połowie ubiegłego wieku, nie ustają do dziś. Dlatego nowe eksponaty stale narastają muzeów fundusz. Турайдский zamek jest jednym z najbardziej popularnych atrakcji turystycznych Łotwy. Tutaj regularnie odbywają się koncerty muzyki dawnej i współczesnej muzyki, a także organizowane są różnego rodzaju festiwale, wystawy i inne imprezy kulturalne. Na dziedzińcu zamku pracują rzemieślnicy.

Z zamkiem związana jest Legenda o Турайдской rosa. Według legendy, w 1601 roku wojska szwedzkie opanowały zamek. Po bitwie pałacowy urzędnik Graefe wśród zabitych znalazł nadwyrężoną dziewczynę. Przyniósł ją do domu i zobowiązał się popierać. Stało się to w maju, więc i małą postanowił nazwać Mayą.

Po latach Majów była taka piękna, że zaczęli ją nazywać Турайдской Różą. Na drugim brzegu Гауи mieszkał jej narzeczony, ogrodnik Сигулдского zamku Wiktor Хеел. Wieczorami Majów i Wiktor spotkaliśmy w jaskini Gutmanna. Wiktor po lewej stronie od tej jaskini wykopał jeszcze jedną małą. W oczekiwaniu na spotkania ze swoją narzeczoną miał na choince małą jaskinię kwiatami. Dziś ta jaskinia nosi nazwę Wiktora.

Piękno Maji był pasjonatem jeden z najemników sterującego Турайдского zamku Adam Якубовский, którego kierujący miał wkrótce zwolnić. Wszystkie zaloty i sugestie Adama Турайдская Róża odrzucało. Wtedy Adam postanowił zemścić się na Maya i wziąć ją siłą. W tym okazał mu pomoc w jego kumpel Петерис Скудритис.

W sierpniu 1620 roku Majów otrzymała zaproszenie (rzekomo od Wiktora) o pilne spotkanie w jaskini. Przychodząc na spotkanie, Maya zobaczyłam Якубовского i Скудритиса i zdałam sobie sprawę, że ją oszukał. Wtedy ona krzyknęła: "Zatrzymaj się! Teraz ty sam przekonasz się o sile chusteczkę. Ja go повяжу. Miecz przy sobie, ruby z całej siły i nic mi nie zrobisz krzywdy". Adam uderzył mieczem w pokrytej chustą wokół szyi Mayi. Krew popłynęła raz, dziewczyna spadła, nawet nie вскрикнув. Adam zrozumiał, że był "straszną bestię" i uciekł w głąb lasu. Jakiś czas później Скудритис odkrył Adama w lesie, повесившегося na temblaku swojego miecza.

Скудритис i Adam myśleli, że szal ma pewną magiczną moc, dlatego żaden z nich nie spodziewał się takiego wyniku, a dopiero potem Скудритис sobie sprawę, że Maya postanowiła postąpić tak, bo myślałam, że lepiej umrzeć, niż stracić honor.

Tego samego wieczoru Wiktor przyszedł do jaskini na spotkanie z Mayą i odkrył jej zakrwawiony ciało. W śmierci Mayi oskarżony Wiktora, tak jak w jaskini znaleziono toporek ogrodnika. Sędziowie postanowili wybić uznanie z Wiktora za pomocą tortur, od których uratowali go stan Скудритиса. Петериса Скудритиса popełnione przestępstwo nie dawało spokoju, więc poszedł do sądu i wszystko mi opowiedział. Sprawa okazała się kroplą. Ogrodnik Wiktor i urzędnik Graefe mądrość polega na tym, aby karać Петериса, aby nie bezcześcić pamięć Mayi krwią, do tego oni nie uważali jego bezpośrednim sprawcą popełnionego przestępstwa.

Szczątki Mayi były ze wszystkimi honorami pochowano, Wiktor osobiście postawił krzyż na jej grobie, a potem wyjechał z kraju, tak jak złamane serce nie może znaleźć spokoju. Ciało zabójcy Якубовского zakopali w bagnie. Скудритис spędził w więzieniu 4 miesiące, w tym czasie głęboko żałował, po czym wydalony z kraju.

Legenda o Турайдской Rosa wprowadził do obrotu uczestnik Видземского sądu nadwornego Magnus von Вольффельд. Znalezione dokumenty archiwalne Видземского sądu nadwornego świadczą o tym, że legenda jest oparta na prawdziwych wydarzeniach. Chociaż prawdziwość legendy o Турайдской Rosa wielokrotnie оспаривалась.