W pierwszej połowie XVIII wieku Trinity-Sergiusz ławra już spodziewałam się budowy nowej dzwonnicy w zamian starej, która do tego czasu już nie pasuje w zespół architektoniczny klasztoru. Przez długi czas klasztor prowadził spór z cesarzową Annę Иоанновной w sprawie lokalizacji nowej zabudowy. Государыня kazano stawiać wieżę w centrum placu katedralnym, ale, zdaniem architektów Miczurina I. F. i Schumachera., to miejsce zostało wybrane nie powiodło się, ponieważ wysoka budowla łamał by się widok na piękne katedry. Architekci proponowali przesunięcie wieżę do północnej części placu na miejsce starej sali bankietowej. To było zrobione, ale już po śmierci Anny Иоанновны.

Pierwszy projekt dzwonnicy był dość standardowy dla tych czasów: trzy-warstwowych jest dość kłopotliwe w jego proporcje budowa. Budowa rozpoczęła się w 1741 roku pod kierownictwem Miczurina i jego pomocnika I. Żukowa. Im nie przyszło zakończyć dzwonnicę. W 1747 roku mistrzów odwołano w Kijów do budowy Andrzejewski katedry. Budowa dzwonnicy wziął na siebie dv Ухтомский. Przyniósł cesarzowej Elżbiecie Петровне projekt o zwiększeniu wysokości dzwonnicy. Projekt został zatwierdzony, a w 1753 roku budowa kontynuowała swój wzrost. Jednak pracy w dekoracji fasad trwały 15 lat. W 1770 roku klasztor zobaczył swoją nową звонницу taka, jak ją możemy obserwować i w naszych czasach.

Dolny duży dwupoziomowy czworokąt z potężnym trzonkiem ponosi piramidy z czterech ciągną w górę otwartych łukowych звонниц. Historycy sztuki nazywają styl barokowy podstawę do dzwonnicy. Piąta kondygnacja zwieńczona золоченая korony i четырехметровый krzyż z powściągliwości go łańcuchami. Między trzecim i czwartym warstwowych znajduje się zegar astronomiczny z podłączonymi osiem dzwony, zachowanymi do tej pory. Pierwsze zegary pojawiły się w klasztorze w 1784 roku. Je wykonał tulski kreator Ivan Кобылин. W 1905 roku zastąpiły je na te, które pokazują монастырское czas i teraz. Starannie wybierali kolor do dzwonnicy. Zatrzymali się na sky-turkusowej farby.

Całkowita jej wysokość wynosi 88 m. Лаврская dzwonnica najwyższy wśród dzwonnic Rosji. Czterdzieści dwa dzwony zostały stworzone pod jej się. W 1759 roku na jeszcze строящуюся dzwonnicę podniósł największy w Rosji dzwonienie — "Król". Waga jego wynosiła 4000 funtów (64 tony). Obok niego na dolnej kondygnacji dzwonnicy znajdowały się jeszcze dwa świąteczne dzwonka: "Годуновский" i "Корноухий" dzwony o wadze 1850 i 1275 funtów. Wszystkie trzy dzwony między innymi zostały utracone w 1930 roku, kiedy szli prześladowanie kościoła. Proces eksterminacji tych dużych звонов potrząsnął radzieckiego pisarza Michała Пришвина. W swoich wspomnieniach z bólem opisuje ich śmierć, jakby to żywe istoty. "To było widowisko publiczne egzekucje", - napisał on w swoim dzienniku. Po tym ocalały jedynie 17 dzwonów. Wśród nich "Никоновский" odlewania 1420 roku — jeden z najstarszych dzwonów w klasztorze — i "Wciągarek" pracy Чохова 1594 r.. W 2002 roku rozpoczęto przywracanie dzwonów pierwszej kondygnacji dzwonka. "Blagovest" i "Pierworodny" zastąpiły "Годуновского" i "Корноухого". Jeden rok później odlewany i główny dzwon Trinity-Sergiusz Ławra w zamian utraconego "Króla". Po raz pierwszy 72-tonowy dzwon zadzwonił w dzień Świętej Trójcy 30 maja 2003 r..