W budynku dwukondygnacyjnym przy ulicy Miczurina (dawniej ul. Mała Сергиевская) spędził dzieciństwo, adolescencja i młodość radziecki pisarz Konstantin Michajłowicz Simonow. Budynek, w którym mieszkał młody poeta z rodzicami odnosiło się do resortu wojskowego) i na pierwszym piętrze przyjaznej gminy znajdowały się rodziny żołnierzy Saratowskiego dywizji. Ojczym Simonowa – Aleksander Iwanowicz Иванищев, uczestnik dwóch wojownik i dowódca rezerwy, wykładał taktykę w szkole przekwalifikowania się do poleceń personelu, znajdującego się w pobliżu (budynek seminarium duchownego). Matka – księżna Оболенская (po ślubie zmieniając nazwisko, nie афишировала аристократическое pochodzenie), cierpliwie znieść wszystkie trudy командирской żony, aktywnie uczestniczy w różnych komisjach promocji.

Konstantin Michajłowicz Simonow (przy urodzeniu nadano imię Cyryl, ale w przypadku braku wyraźnie samemu wypowiedzieć dźwięki "l" i "r" nazwa została samowolnie zastąpione), w młodych latach był autorem wierszy "Suworow" i "Lodowe rzeź", w czasie wojny we wszystkich teatrach w kraju stawiano sztuki: "Facet z naszego miasta", "Rosjanie". Przyszła sława i miłość przyszła do Симонову po wydaniu zbioru wierszy, gdy ludzie dalecy od poezji cytowany w listach z frontu wiersze z "Czekaj na mnie". Już w czasie pokoju Konstantin Michajłowicz zaczął pisać powieści, które stały się klasyką, później wyszli na киноэкраны z legendarnymi aktorami.

W Saratowie oprócz domu pisarza jest pomnik i tablica pamiątkowa na budynku SZKOŁY, gdzie uczył się kiedy to młody Simonow. W Moskwie, Mohylewie i Гулькевичах na jego cześć nazwane ulice. W 1984 roku został zwodowano four-on statek "Konstantin Simonow" w NRD i jest tytułowy asteroida "2426 Simonov".

Po renowacji budynku, w którym mieszkał K. M. Simonow, nowym właścicielem stał się "Komitet na rzecz ochrony dziedzictwa kulturowego".