Narodowe muzeum sztuk pięknych Santiago, założony w 1880 roku, najstarszy w Ameryce Południowej muzeum sztuki. Pierwotnie nazywał się "Narodowe muzeum malarstwa". W 1887 roku rząd nabył budynek, znany jako Partenon, który został zbudowany w celu przeprowadzenia corocznych wystaw artystycznych. Muzeum przeniósł się tam i zmienił swoją nazwę na Muzeum sztuk pięknych.

W 1901 roku rząd zdecydował się stworzyć oryginalny budynek dla muzeum i szkoły sztuk pięknych. Budynek został zbudowany w Forest park, architektura krajobrazu, którego spędził Jorge Enrique Dubois, po szkoleniu w dziedzinie ogrodnictwa w szkole w Wersalu we Francji.

Obecny budynek Pałacu sztuk pięknych została otwarta w stulecie niepodległości Chile w 1910 roku. Projekt budynku muzeum o powierzchni 6000 metrów kwadratowych. m opracował chilijski architekt Emilio Джеккуер w połączeniu neoklasycznego stylu ze stylów baroku i арнуво. W końcu pałacu znajduje się Muzeum sztuki współczesnej Uniwersytetu w Chile, w którym znajduje się stara Szkoła sztuk pięknych.

Układ wewnętrzny i elewacji budynku wykonane na wzór Małego pałacu Królewskiego w Paryżu. Kopuła, że wieńczy central hall, został zaprojektowany i wyprodukowany w Belgii. Został przewieziony do Chile w 1907 roku. Przybliżony ciężar kopuły - 115000 kg, w tym ciężar szkła kopuły wyniosła 2400 kg.

W centralnej sali ustawione rzeźby w marmurze i brązie, w dodatku do kolekcji próbek starożytnych rzeźb. W południowym skrzydle na parterze wystawione obrazy z kolekcji malarstwa europejskiego. W komnatach północnego skrzydła znajduje się ekspozycja chilijskiego sztuki.

Muzeum przechowuje dziedzictwo artystyczne, składający się z ponad 3000 eksponatów, nabytych w drodze zakupów, darowizn i prezentów. Muzeum posiada największą kolekcję rzeźb i drugą pod względem ważności kolekcję malarstwa w Chile. Zbiory muzeum obejmują artystyczne publicznej kraju z czasów kolonialnych: obrazów włoskich, hiszpańskich i flamandzkich malarzy, kolekcji rysunków i zdjęć, a także kolekcję afrykańskiej rzeźby.

Muzeum posiada bibliotekę, specjalizującą się w dziedzinie sztuk wizualnych, tutaj przechowywany jest około 100 000 woluminów. W muzeum organizowane są wystawy czasowe i organizuje program edukacyjny warsztaty i kursy.

Budynek muzeum został ogłoszony zabytkiem w 1976 roku.