Dom Лавалей, położony przy promenadzie Anglików, 4, jest jednym z najwybitniejszych zabytków architektury rosyjskiej przełomu 18-19вв. Działka pod tym budynkiem, który rozciąga się aż do Czerwonej ulicy, a także połączony z nim działka należała do Меншикову A. D. pierwszy петербургскому gubernatora. Kamienny dom dla Меншикова zbudowano jeszcze w 20. ubiegłego wieku 18 v. Gdy Меншиков wpadł w niełaskę, jego dom przeszedł na własność wice-kanclerza Остермана A. I. Kiedy i on został hańbę i został wysłany w link, Elżbieta podarowała ten dom generała Sałtykową W. F. W końcu 18 w. dom posiadał Строганов A. N., a potem jego syn, Строганов R. A. W latach 90-tych xx-18 w. budynek został on poddany zasadniczej przebudowie według projektu Воронихина A. N.

Na początku 19 w. dom został zakupiony hrabiną Laval A. R. Na jej zlecenie dom został przebudowany przez architekta Toma de Томоном, który przerobił domu i na zewnątrz, i wewnątrz. Tak jest i doszedłem do naszych dni. Główna fasada budynku wychodzi na promenadę, z którym zdobył kolumnadą z dziesięciu трехчетвертных jońskie kolumny, które łączą drugiego i trzeciego piętra. Nad трехчастными okna na fasadzie budynku znajdują się stiuki mitologiczne panele. Wieńczy dom stopniowy attykę, a nie tradycyjny szczyt. Wyraźnie dostosowane proporcje poziomego podziału elewacji budynku, spokojny rytm kolumnady, która kończy się biegowej аттиком, nadają domem od frontu i odświętny wygląd.

Zainteresowanie jest i wnętrze domu Лавалей, który częściowo zachował się z 1810-1820гг. W wielu pomieszczeniach ocalał гризайль (malowane pod лепку). Wartość artystyczną przedstawia wykończenie Niebieskiego sali, która jest wykonana w zamyśle architekta Bosse R. A. w 1840 r.

Najbardziej skutecznie rozwiązany hol i staircase. Hol w domu Лавалей zdobią potężne doryckie kolumny i pilastry bez baz. Lokal szerokie schody utrzymane w bardziej elegancko i bogato. Jest w postaci перекрытой kopułą rotundy z kasetowymi stropami, które zdobią stiuki rozety i gwiazdy. Duża sala jest wykonany według projektu N. Charpentier. Jego pokrywa lustro sklepienie z polichromowane malowane, który obsługuje kolumny. Malowanie wykonane przez artystów Безсоновым i W. Medyceuszy.

Z 10-tych xx-19 w. dom Лавалей był ośrodkiem życia kulturalnego Petersburga. W sali wystawowej domu mieściło się spotkanie rzeźby, największe w całej Rosji. W sali malarstwa mieściła się kolekcja dzieł sztuki Renesansu. Osobne pomieszczenie było uchylenie pod dużą bibliotekę, na spotkanie której oprócz książek wchodziły ryciny i mapy geograficzne.

W literackim salonie hrabiny Laval odbywały się muzyczne i literackie wieczory, gdzie zapraszali znanych w stolicy poetów, muzyków, pisarzy, artystów. Tutaj swoje dzieła czytali Карамзин i Puszkin. Wśród gości tego domu byli Aleksander Gribojedow, Ivan Kryłowa, Mikołaj Гнедич, Wasilij Żukowski, Adam Mickiewicz, Piotr Vyazemskij. W tych murach przed powstaniem 1825 r. zbierali się dekabrystów.

Przyjęcia, wieczory literackie, bale, вернисажи, koncerty trwały aż małżonkowie Laval żyli. W 1846 r. zmarł Ivan Stepanovich, a w roku 1850 zmarła jego żona, Aleksandra G.. Domem stała się właścicielem ich średnia córka Zofia, wyszła za mąż za hrabiego A. M. Борха. Zawierać taka posiadłość małżonków nie było siły. Dlatego w 1872г. dwór został sprzedany znanemu milionerowi i bankiera Samuela Полякову, który nabył swój kapitał na budowie linii kolejowych. W 1911г. jego spadkobierców dom został zakupiony skarbem państwa do umieszczenia dokumentów Senatu.

Po rewolucji w tym budynku mieści się Centralne państwowe archiwum historyczne, który został utworzony w 1925 r. i składał się z archiwum Synodu i Senatu, fundusze innych najwyższych instytucji państwa przedrewolucyjnej okresu. Sowieckie dokumenty zbierali się w innych archiwach.

W czasie Ii wojny światowej domu Лавалей poniósł znaczne szkody, później nie raz реставрировалось. Obecny kształt budowla uzyskała dzięki przebudowie, która trwała około dwóch lat. Były реставрированы modelowanie, kominki, malowanie, parkiet, metalowe dekoracje, pozłacane. Wnętrze zostało wyposażone w nowoczesne środki łączności i niezbędne komunikacją do tego, aby mógł rozpocząć swoją pracę, sąd Konstytucyjny federacji ROSYJSKIEJ.