Opactwo Михельбойерн - klasztor benedyktyński, położony w Дорфбойерн 30 km na północ od Salzburga.

Na miejscu klasztoru istniał mnisia cela jeszcze w 736 roku, jak czytamy w klasztornym rejestru. Po węgierskiej wojny, w 977 roku, po darowizn cesarza Hotton II rozpoczęto budowę klasztoru. Poświęcenie nastąpiło 18 lipca 1072 roku, a pierwszym znanym proboszczem klasztoru był Вериганд (1072-1100 r.). Kryzysy okresem dla klasztoru stał się pożar, sprzed w 1364 roku.

Z 17 wieku w opactwie Михельбойерн rozpoczął się okres prosperity, który doprowadził do ambitnym prac budowlanych. W szczególności, został zbudowany barokowy ołtarz w 1691 roku pod kierunkiem architekta Johanna Michaela Роттмайера. Na ten okres przypada rozkwit edukacji i nauki przyrodnicze. Ponad 25 mnichów z opactwa pracująca w salzburger uniwersytecie. Opactwo również wzięło na siebie wiele pasterskiej obowiązków w okolicznych parafiach. Z 1641 roku klasztor stał się członkiem zgromadzenia Salzburga. Pod kierunkiem opata Antoniego Moser został przywrócony biblioteka, a w 1771 roku w sali powstały freski Franz Mikołaja.

Podczas narodowo–socjalistycznego okresu szkoły i kościoły zostały zamknięte, a zakonnicy zostali wypędzeni. Wrócić do opactwa mnisi mogli dopiero po zakończeniu ii wojny światowej, a kościół opactwa ponownie konsekrowany w 1950 roku.

Dziś klasztor jest prężnie społecznością benedyktynów, znany jako edukacyjne i kulturalne centrum. Mnisi pracują w szkole, opactwo ma inny biznes: gospodarstwa rolne, zakład energetyki cieplnej, udział w browarze. Obowiązującymi proboszczem jest Johannes Перкманн, który został wybrany w 2006 roku.