Świątynia Westy w Tivoli Zdjęcie: Świątynia Westy w Tivoli

Świątynia Westy — rzymski świątyni w Tivoli, na przedmieściach Rzymu, datowane na I wiek p. n. e., Jego ruiny znajdują się na miejscu miejskiego akropolu i skierowane w stronę wodospadów rzeki Аньене, które obecnie znajdują się na terenie parku Villa Gregoriana.

Dokładnie nie wiadomo, komu była poświęcona świątynia, - Геркулесу, прорицательнице Альбунее, lokalnego bohatera Тибурнусу lub Veste, opiekunki domowego ogniska w Starożytnym Rzymie. W pobliżu ruin świątyni można zobaczyć jeszcze jeden prostokątny budynek, także na razie nie wiarygodnie określone, często nazywany Świątynią Sybilli.

Ale wiadomo imię budowniczego Świątyni Westy — to był niejaki Lucjusz Геллиус, której pamięć jest uwieczniona w napis na ościeżnicy. Centrum świątyni służy okrągły zella (wewnętrzna część greckiego lub rzymskiego kościoła), który jest otoczony przez 10 korynckimi kolumnami (w sumie było ich 18). Wewnątrz znajdują się drzwi i dwa okna. Fryz świątyni zdobią rzeźby i букранием (ornament w kształcie byczej głowy). Budynek świątyni stosunkowo dobrze zachowały się w dużej mierze dzięki temu, że w swoim czasie było христианизировано i przekształcony w kościół Santa Maria della Rotonda. Ale w 16 wieku chrześcijańskie aneksu prawie całkowicie zniknęły.

W 17-18 wieku Świątynia Westy ze wszystkimi dekoracjami został starannie зарисован wieloma architektami — Antoine Дегоде, Giuseppe Вази, Giovanni Battista Пиранези itp., a później jego struktura była wzorem dla tworzenia licznych parków krajobrazowych poza granicami Włoch. Na przykład, w Anglii symulacji świątyni można zobaczyć w miejscowości Stowe i w Królewskich ogrodach botanicznych Kew. W Irlandii Północnej, wzorowany na Świątyni Westy Świątynia została zbudowana Муссенден w Даунхилле. We Francji świątynia inspirowane Ryszarda Micka na tworzenie Świątyni Miłości w Małym Трианоне (mały pałac na ziemiach Wersalu).

Wokół Świątyni Westy w Tivoli znajduje się park został utworzony w pierwszej połowie 19-go wieku na rozkaz Papieża Grzegorza XVI, który chciał naprawić tory Аньене po powodzi w 1826 roku. Od czasów starożytnych, rzeka robiła szeroką pętlę wokół miejskiego akropolu i cztery wodospady obniża się na leżącą w dole równinę. Dziś wodospadów jeszcze tylko dwa.

Mogę uzupełnić opis