Palazzo di Джустиция – siedziba Sądu kasacyjnego sądu i biblioteki Prawniczej w Rzymie w dzielnicy Prati. Zwrócono w stronę placów Piazza dei Tribunali i Piazza Cavour i w stronę ulicy Via Трибониано i Via Ульпиано. Włosi nazywają to ogromny budynek Палаццаччо ("zły pałac").

Zaprojektowane przez architekta z Perugii Guglielmo Кальдерини i wzniesiony w latach 1888-m i 1910-m lat, Palazzo di Джустиция jest jednym z грандиознейших kreacji tego czasu, kiedy Rzym był stolicą Królestwa Włochy. Pierwszy kamień węgielny pałacu został założony w marcu 1888 roku w obecności Giuseppe Дзанарделли, ministra sprawiedliwości, który nalegał, aby Pałac został zbudowany w eleganckiej dzielnicy Prati, gdzie znajdowały się już wiele budynku sądu. A oficjalne otwarcie Pałacu odbyło się w obecności Wiktora Emanuela II, króla Włoch.

Aby аллювиальная gleba tych miejsc mogłam wytrzymać tak duża budowa, musiałem zbudować solidną platformę z betonu. Ale mimo to problemy z odpornością budynki zaczęły powstawać zaraz po zakończeniu budowy. Potrzeba było nawet gruntowna renowacja, która odbyła się w 1970 roku.

Ciekawe, że w trakcie budowy w trakcie wykopalisk na miejscu fundamentów zostało zrobione kilka znalezisk archeologicznych, w tym znaleziono starożytne sarkofagi. W jednym z sarkofagów znaleziono szkielet młodej kobiety z niesamowitej urody куколкой z kości słoniowej, która dziś jest przechowywany w muzeum "Антиквариум comunale".

Ogromne rozmiary Palazzo di Джустиция, luksusowe dekoracje i długi okres budowy zrodziły się plotki o korupcji. W kwietniu 1912 roku została nawet powołana specjalna komisja do zbadania tych plotek – to właśnie z tego czasu budynek stał się znany popularnie jako Палаццаччо.

Budynek Najwyższego sądu kasacyjnego, na architekturę którego wpłynęły dzieła mistrzów późnego renesansu i baroku, ma 170 m długości i w pełni облицовано травертинским marmurem. Fasada, zwrócony w stronę Tybru, zwieńczona dużym brązu квадригой – antycznej dwukołowego rydwanem z czterema запряженными końmi. Kwadryga, zainstalowany w 1926 roku, - praca rzeźbiarza z Palermo Ettore Jimeneza. Dziesięć rzeźb wybitnych prawników zdobią główna fasada i dziedziniec. A górna część elewacji, глядящая na Piazza Cavour, urządzona z brązowym godłem dynastii Sabaudzkiej. Wewnątrz można zobaczyć Salę Sądu Najwyższego – jest ozdobione freskami Cesare Маккари i jego ucznia Париде Паскуччи.