Santa Caterina a Маньянаполи – kościół w 16 wieku, pod wezwaniem świętej Katarzyny w Sienie. Obiekt mieści sie na Квиринальском wzgórzu na Piazza Маньянаполи.

Pierwszy kościół w tym miejscu został zbudowany około 1575 roku i była częścią stojącego w pobliżu klasztoru dominikanów, który został zbudowany w 1568 roku, na rozkaz Papieża Piusa V. Dziś w budynku klasztoru znajduje się Papieski uniwersytet świętego Tomasza z akwinu. Budowa obecnego kościoła rozpoczęła się w 1608 roku – nad projektem pracował architekt Carlo Maderno, a pieniądze na to podkreślał kardynał Scipione Borghese. W 1613 r. prace budowlane zostały przerwane i wznowione tylko półtorej dekady później. Przez rok Carlo Maderno umarł, i za sprawą zajął się Giovanni Battista Сориа, który znacznie zmienił pierwotny projekt kościoła. Między 1631 i 1641 lat został dobudowany fasada, a na balustradzie pojawił się heraldyczny symbol rodziny Chigi, do której należał były u władzy Papież Aleksander VII.

Fasada kościoła jest w stylu późnego baroku. Wewnątrz budynek składa się z nawy głównej z sześcioma kaplicami – po trzy z każdej strony. Wnętrze jest bogato ozdobione dziełami sztuki 17-go i częściowo 18 wieku. Tak, kopuła ozdobiona pracą Francesco Róża, a freski sufitowe w stylu rokoko należą do pędzla Luigi Гарци. Oratorium z лазурита, agata i pozłacanego brązu wykonana w 1787 roku Carlo Маркионни. Stiuki, dekoracje – praca Pietro Браччи. W korytarzu prowadzącym do zakrystii zachowały się freski z Антониаццо Romano i jego uczniów. Oprócz tego we wnętrzu kościoła zwracają uwagę liczne rzeźbione kompozycje, w tym z kolorowego marmuru. W jednej z kaplic wystawiona Madonna pracy Giovanni Battista Пассери – jest ona uważana za jedną z jego najlepszych dzieł.

Podwójne schody prowadzą na zadaszony galerii, сооруженную w 20 wieku, a pod schodami znajduje się Krypta Poległych, wybudowany w 1934 roku i przeznaczona dla wszystkich kapłanów, którzy zginęli podczas i wojny światowej.