Santa Caterina dei Фунари – kościół w Rzymie, w dzielnicy Sant ' Angelo. Na uwagę zasługuje jego fasadą, a także freskami i malowidłami we wnętrzu.

Kościół stoi na miejscu, gdzie w 221 roku p. n. e., został zbudowany Circus Flaminius, przeznaczone do przeprowadzenia konkursu na wozach. W średniowieczu w pobliżu tego miejsca znajdowały się warsztaty producentem lin i sznurów – "фунари" – stąd nazwa kościoła. Co prawda, początkowo nazywała się Santa Maria de Donna Rosa in castro аурео – pod takim tytułem trójnawowej bazyliki z figuruje w dokumentach z końca 12 wieku. Później został przebudowany i poświęcony świętej Katarzyny Aleksandryjskiej.

W 1534 roku Papież Paweł III przegrał kościół św. Ignacego Лойоле, założyciela zakonu jezuitów, który stworzył tu społeczeństwo dla bezdomnych dziewcząt. Kilka lat później, przy finansowym wsparciu kardynała Federico Cesi kościół został przebudowany.

Atrakcją Santa Caterina dei Фунари jest fasada z trawertynu (martwic wapiennych), w którym widać wpływ stylu renesansowym na architekta z Lombardii Гвидетто Гвидетти, który pracował nad budynkiem. Za wzór wziął kościół Santo Spirito w Сассии, zbudowaną jego nauczycielem Antonio da Sangallo Młodszy. Fasada ozdobiona kolumnami z głowicami korynckimi, głowami aniołki i obrazem rogów obfitości. Nad rozetą widoczny tarczy herbowej rodziny Cesi. Giacomo della Porta wziął to fasada za wzór przy tworzeniu elewacji kościoła Gesu.

Wewnątrz Santa Caterina dei Фунари ozdobione pracami wybitnych mistrzów 16-17 wieku. Na przykład, w kaplicy Santa Margherita przechowywane ołtarz obraz pędzla Аннибале Карраччи. Federico Дзуккари wspomniał prezbiterium, a Раффаэллино tak Reggio ozdobił freskami апсиду.