Jasne okresem dobrobytu рижских staroobrzędowców stał się koniec 18 wieku. Na początku 19 wieku u staroobrzędowców było 3 modlitewnych w domu, podstawowym z nich był "Moskiewski dom modlitwy na brzegu Dźwiny" (obecnie dom Grebenshchikova). Pierwotnie dom modlitwy znajdował się na brzegu Dźwiny (Dźwiny), choć teraz jest to dość daleko od niej.

1760 roku uznaje się za rok powstania świątyni. Początkowo świątynia znajdowała się w drewnianej szopie. Właścicielem tej budowli, na początku był kupiec pierwszej gildii Sawa Diakonów, a potem – kupiec ii gildii " Gawriła Panin. W 1793 roku parafia рижских staroobrzędowców kupił od Panina budynek świątyni. Później budynek przebudowano, w 1798 roku, pojawiło się murowany budynek. W sądzie handlarza Grebenshchikova kościół został nazwany w 1826 roku.

Świątynia Grebenshchikova jest historycznym i kulturalnym pomnikiem. W nim znajduje się duży salon z ikonostasem do modlitwy, ceremonialne sale, pomieszczenia zarządzania, mieszkania kapłanów i sług kościoła. Modlitwą domu należy do najbogatsza kolekcja książek, ikon i rękopisów 15-19 wieków.

W ramie staroobrzędowców nazwy Grebenshchikova działa parafia. Już w latach sześćdziesiątych 18 wieku na utrzymaniu parafii znajdował się przytułek dla ubogich. W 2000 roku w stolicy Łotwy odbyła się konferencja poświęcona 240 rocznicy istnienia Молельного domu Wyższej Гребенщиковской старообрядческой społeczności. Po tej konferencji pojawiła się nowa tradycja prowadzenia opłaty dotyczące rocznic świątyni i parafii. Dla uczczenia 250. rocznicy powstania wspólnoty nazwy Grebenshchikova wyszła wspaniała książka i album na 4-ch językach.

W czasach sowieckich w budynku domu modlitewnego nazwy Grebenshchikova znajdowały się mieszkania lokalnych mieszkańców. Obecnie parafia p. Grebenshchikova jest największym староверческим pojawieniem się na świecie. W skład wchodzi około 25 tys. wiernych. Nabożeństwa w świątyni odbywają się według starych tradycji, śpiewa stare pieśni.