W zielonej Рыбинска, znajdującego się na Wołżski promenady, w pobliżu Starego лоцманской chleba giełdy, stoi jedyny na świecie pomnik pamięci Бурлаку. Ta rzeźba jest związane z wspólnym sposób pracowników Wołgi – przeprowadzki, burłakow i крючников.

Instalacja rzeźby przypadła w 1977 roku przy ulicy Proletariackiej, co zbiegło się w czasie z 200-lecia od dnia nadania cesarzową Katarzyną II tzw. Rybnaya sloboda statusu miasta. Architektem projektu stał się Losev N., a w obliczu rzeźbiarza wystąpił Pisariewskij L wysokość rzeźby wynosi 1, 6 metrów. Ona wylana z brązu i zainstalowany na dużym usmolony. Obok znajduje się tablica marmurowa tablica, na której napisany jest tekst: "Бурлак. Rzeźbiarz Pisariewskij L. M. (1906-1974 r.). Pomnik ustawiony w mieście Рыбинск – dawnej stolicy burłakow – w dzień 200-lecia miasta w 1977 roku". W połowie 1996 roku podjęto decyzję o przeniesieniu pomnika na wybrzeże – do лоцманской giełdzie. Rzeźba jest włączona w program wycieczka na Рыбинску.

Jak wiadomo, Рыбинск zawsze słynął jako рыболовецкая słoboda, stolica burłakow i хлебная państwowa giełda. Od wielu lat świeże ryby – jesiotra i sterleta – podawano do książęcego stołu. Był okres czasu, kiedy to właśnie tutaj koncentrowała się хлебная handel całego Powołża. Z tym miastem można tylko porównać Odessa i Petersburg, tylko zjeżdżalnia gładź prawie cała była zajęta małych суденышками lub dużymi statkami. W okresie nawigacji tu скапливалось ogromna ilość плавщиков lasu, marynarzy i burłakow. Szczegółowo opisany praca burłakow w literaturze Некрасовым H.A., Гиляровским W. A. i niektórych innych popularnych poetów i pisarzy.

Uważano, że бурлаки pracowali артелями, przy czym liczba pracujących dochodziła do ponad trzysta osób. W wieku 18 lat Гиляровский W. A. przeszedł z taka артелью drogę, począwszy od Jarosławia do Рыбинском, o czym później napisał w powieści pod tytułem "Moje wędrówki". W książce zostały napisane nawet дословные słowa, z którymi бурлаки wyciągały swoje sądu.

Jeśli powiedzieć dokładniej, to бурлаками byli robotnicy, przy tym ta nazwa już jest z 16 wieku. Бурлаки ręcznie przesuwano polsce rzeczne statki za pomocą бечевы, wioseł i do liny. To właśnie ci ludzie byli chłopami – imigrantów z нечерноземных województw, okazuje się, że muszą płacić podatki w postaci оброков. Ilość burłakow w znacznym stopniu zmniejszyła się do połowy 19 wieku, bo w tym czasie znalazły swoje zastosowanie konie, a po jakimś czasie zaczęły pojawiać się silniki parowe do tego, aby poruszać sądu. Według wiarygodnych źródeł, w 1851 roku w mieście Rybińsku było około 150 tysięcy burłakow.

Do przewozu pieczywa lub innych produktów używał różnych sądu, przenieść które można było w jeden sposób. Na przykład, na dużej łodzi można było importować kotwicy przy wadze około 200 kg do przodu na 1 km, a następnie wrzucano do wody na głębokość, a następnie ponownie wrócił do łodzi i разматывали liny. Będąc na statku, każdy roboczy накидывал pas, która została przyłączona do liny, i tak szli w nogę za sobą na pokład. Do zgrupowania wspólnych sił trzeba było odprowadzić swój bieg kilka smutnym śpiewem – dane wysiłki mogły poruszać łodzi w kierunku prosto do punktu www. Podsumowując, można powiedzieć, że tak właśnie statek odbyło się około 30 km. Co do drugiego sposobu, to on przewidywał, że do masztu statku był ciągła lina o długości 200 m. Sami бурлаки noszona specjalne szelki i pociągali ich statek porusza się z prędkością 25 km dziennie.

Oprócz rdzennych rosjan w roli burłakow występowali i zamiejscowy, na przykład, чуваши lub tatarzy. Rozumiem, że praca była bardzo ciężka, niewdzięczna i wyczerpujące, ale nie zawsze w бурлаки przychodzili od ostrej potrzeby – niektórzy wybrali właśnie ten rodzaj działalności z powołania, bo wielu było dosłownie skłonni do takich prac.

Wyczerpujące życie burłakow została zakończona z pierwszymi trąbi statków wycieczkowych. Dziś możemy zobaczyć tylko jeden, дошедшего z tych czasów бурлака, i to wykonane z brązu.