Słynny Teatr Słowa – to duży projekt, którego szefem został absolwent teatralnego Щукинского szkoły reżyseria: Leonid Изотов. Początek rozwoju teatru odbyło się w 1975 roku. Od momentu powstania, został stworzony jako teatr poetycki, a także teatr wyrazu artystycznego. Główną częścią zespołu stali się młodzi ludzie – studenci i uczniowie.

Pierwszy spektakl, który przyniósł nowemu teatrowi niebywałą sławę, stał się poetycki dziennikarskie spektakl, wydana w 1976 roku na wiersze hiszpańskiego poety Lorca Federico Garcia, pod nazwą "piszę Twoje imię, Wolność! ". Właśnie ten spektakl stał się laureatem konkursu Всесоюзных amatorskich teatrów. Zaraz za tym załączeniem wyszedł jeszcze jeden spektakl na podstawie poematu Aleksandra błoka "Dwanaście". Oba spektaklu wytrzymał około 100 zgłoszeń.

Teatralny blok repertuaru, dotyczący poetyckiego kierunku, szeroko reprezentowana nie raz игравшимися spektakli na wiersze Ленгстона Hughesa ("I nie ma się czym smucić", "W stylu bluesa"), Andrzeja Wzniesienia ("Chcę ciszy! ", "Nostalgia"), wielkiego rosyjskiego potu Aleksandra Puszkina ("Jesień", "Zima, co zrobić nam"), Władimira Majakowskiego ("Majakowski śmieje się. Majakowski się uśmiecha. Majakowski kpi"), rosjan klasycznych poetów 18-20 wieków, dzieł wybitnych poetów Srebrnego wieku; były również prezentowane są spektakle dla fragmentami Sukienka w kolorze Czarnym, Siergieja Jesienina, Mariny Cwietajewej, Осипа Mandelsztama, Pasternaka.

Ważną część repertuaru Teatru Słowa stanowiły dzieła dramatyczne, największa z których część miała punkt orientacyjny na młodzieżową i dziecięcą publiczność: Nina Долинина "Oni i my", Lew Ustinow "Wyspa na pół", Władimir Konstantynow i Borys Рацер "Mańkut", Korzeni Chukovsky "Dolittle", Samuel / Marshak "Cat house" i wiele innych znanych dzieł. Wybitny etapem w pracy i działalności Teatru stały się inscenizacje dramatycznej kierunkowości: Grzegorz Горин "Zapomnieć Герострата", Anton Czechow "Żart", Nikołaj Erdman "Mandat".

Teatr przygotowuje wieczór muzyki i autorskiej poezji, wieczór rosyjskich romansów, a także kreatywne osobiste pm wiodących i znanych aktorów: Ireny Барабановой-Калининой, Artema Тасалова, Władimira Луцкера, Olega Grigorieva, Swietłany Богдановой, Machaj Ободовой, Aleksieja Kuźmina, rodziny Григорьевых. Jednym z artystów i fotografów Teatru na przestrzeni lat 1980-tych była Daniłowa Tatiana, która później otrzymała tytuł "Najlepszej kobiety-fotografa w Rosji".

W latach 1977-1987 roku Teatr Słowa mógł korzystać z unikalną formę kulturalno-edukacyjnego передвижничества, a mianowicie dwutygodniowe letnie i zimowe "desanty" w dyrekcji rejonów. Latem – z кибиткой i koniem, a zimą na nartach, a raz – na rowerach. Koncerty i spektakle przychodziły w wiejskich szkołach, klubach, czerwonych częściach", po prostu na ulicy, czy nawet w polu. W sumie na terenach wiejskich obszaru przeprowadzono ponad 250 zgłoszeń, które zgromadziły publiczność około 10 tysięcy widzów. Teatr Słowa obszedł praktycznie wszystkie regionalne obszary. Letnich "десантов" było pięć, a zimowych – jedenaście.

W większym stopniu Teatr sam szukałem swojego widza, występując w zakładach pracy, w szkołach, klubach. Najczęściej po takich spektakli teatru przychodzili nowi aktorzy. Za czas pracy w Teatrze aktorami stali się około stu osób. Dzieci w większości wcześniej pracował aktorów w przyszłości także brali udział w jego życiu.

Dziś Teatr Słowa prowadzi również swoją burzliwą działalność artystyczną. Różne spektakle odbywają się w soboty w budynku teatru przy ulicy Sowieckiej. W tej chwili teatralny repertuar liczy siedem spektakli, a w projekcie jest jeszcze aktualizowana dwie produkcje. Na teatralnej scenie wcielony w życie unikalny w swoim rodzaju, etnograficzne, muzyczno-teatralny projekt – "ćwiartki pskowa раздолбаи".