Katedra Przemienienia Zbawiciela jest integralną częścią pejpus Spaso-Preobrażeńskiego Мирожского męskiego klasztoru. Został wzniesiony z плинфы (szerokiego, płaskiego cegły) i kamienia do 1156 r.. Świątynia – sklepieniu krzyżowo-kopułki, ma rzadki typ architektury dla staroruskiego sztuki. Główny kubatura budynku jest wykonana w formie равноконечного krzyża (jego wschodnia linia – półokrągły, bo jak kończy się ołtarz absydą), do którego na rogach dołączone niskie компартименты: 2 w kształcie prostokąta – od strony zachodniej i 2 małe absydy – wschodniej. Wynika z tego wniosek: początkowo kościół miał na zewnątrz wyraźny kształt krzyża. W wewnętrznej dekoracji główne dokręcenie na krzyż przestrzeń łączył z narożnymi tylko małymi etapami. Chociaż już przy pierwszej budowie nad zachodnimi kątami zostały dodane dodatki. Jakiś czas później, świątynię przebudowano, a jego forma utraciła pierwotny zamysł.

Katedra malowane freski od góry do dołu w 1130-1140 x i-x latach nieznanych greckich mistrzów. Najprawdopodobniej program freski została zaproponowana przez arcybiskupa Нифонтом z Nowogrodu (twórca klasztoru). Freski Spaso-Preobrażeńskiego katedry – są wyjątkowe. Ich wyjątkowość polega na przemyślanej ikonograficznej systemie, w wysokim artystycznym charakterze, a poza tym prawie cały kompleks malowideł zachował się. W стилевому charakteru nie mają chronologicznych sobie równych w naszym kraju i przypominają bizantyjskie mozaiki w niektórych sycylijskich świątyniach XII wieku.

Temat kombinacji w Bogu-Synu boskiej i ludzkiej natury jest centralnym w kompozycji świątyni. Ujawnienie tego tematu są podporządkowane wszystkie najważniejsze momenty kościoła dekoracje. Szczycie w utworze przedstawione Деисус w конхе ołtarza i ogromna купольное Wniebowstąpienie. Spis treści sklepień i podtrzymki stałej katedry określa temat odkupieńczej ofiary. Wśród tej masy fresków szczególnie zwraca uwagę na północnej ścianie "pieta". Trzeci rejestr góry odzwierciedla cuda Chrystusa. Dwa liter malowideł głównego objętości na dole poświęcone świętym prorokom, żołnierzy, starszych mnichów i tak dalej. Napis w języku greckim – są rzadkie, dlatego większość obrazów nie zidentyfikowano. Ale zostały określone wojownicy Bachus i Sergiusz, uzdrowiciele Cyrus, Пантелеймон i Jan, rzadko изображаемые męczennicy Евдокий i Romulus, perskie święci Аифал, Акепсим i Józef, wielebny Ефросин i Nikon i inne.

W XVII wieku freski z katedry były забелены (najprawdopodobniej z powodu pożaru w XV lub XVI w.), i to w sposób szczęśliwy ich uratowało. W końcu XIX wieku, w 1893 roku, dzięki staraniom i pracy archeologa i historyka sztuki w. W. Susłowa i jego uczniów były odsłonięte spod tynku. Poszczególne fragmenty fresków zostały utracone, niektóre kolorowe warstwy brudny, że w żaden sposób nie odpowiadało монастырское duchowieństwo. Z tego powodu, dekretem Synodu, Susłowa odsunięci od prac konserwatorskich, a do "odzyskiwania" fresków byli zatrudnieni владимирские malarzy pod kierownictwem N. M. Safonow. W latach 1900-1901 kreatora pranie starożytne malowidła, a następnie przepisano je "w starym stylu", zachowując tylko starą historię ikonografię.

W latach 1927-1929 rozpoczęto nowy ujawnienie fresków, które trwa do tej pory: około połowa placu unikalnych fresków jest pod rzemiosło поновлением 1901 roku.

Teraz katedra Przemienienia Zbawiciela jest muzeum, usługi nie są prowadzone tylko w święto – Przemienienie Pańskie, w porozumieniu z wydziałem kultury, nabożeństwo odbywa się klasztoru braci.