Pawilon "Piramida" jest jednym z pierwszych pawilonów царскосельского parku, wybudowany w неоегипетском stylu, który stał się wzorem dla tego typu budowli w polsce. Pawilony w postaci starożytnego symbolu wieczności – piramidy – mnożyły się w dekoracji europejskich malowniczych parków.

Pawilon stoi na brzegu Лебяжьего jeziora. Wierzono, że w skład pawilonu wykorzystane rzymskie piramidzie Cestius (nagrobek I w. p. n. e.), ale w dokumentach 18 w. "Piramida" nazywano i "egipskiej", i "piramidą z dzikiego kamienia" i "piramidy altaną" i "piramidą z urny", i "ostrosłupowym mauzoleum", i "chińskiej".

"Piramida" jest zbudowany z cegły. Autor projektu – architekt W. I. Неелов. Jego budowa odnosi się do 1770-1772 r. Na fasadzie "Piramidy" znajduje się wejście, na rogach w 1773 r. zainstalowano cztery kolumny z różowego i szarego ural marmuru, niektóre elementy пьедесталов wykonane są z нюкшинского porfiru.

Kiedy w 1781 r. "Piramida" обветшала, jej demontaż. Ponownie ją zbudował architekt H. Cameron w tym samym miejscu w latach 1782-1783 Sprawiał pracy, dostarczał mistrzów i materiały kupiec z Sofii, Yevdokim Żdanow, kierował каменотесами Ivan Балакшин. Cameron zachował granitowe cokoły i wysokie cokoły i postawił je tak samo, po bokach piramidy, kilka zmieniając tylko wykonane w postaci waz dekoracji. Wejście do pawilonu znajdowała się od strony Dużego stawu, otwór drzwi trochę суживается w górę w miarę skracania najniższej krawędzi budynku (w "Piramidzie" Неелова wejście był prostokątny z klasycznym wystającym portykiem, który udzielał ślubu szczyt).

Pawilon został specjalnie umieszczony nieco w bok od głównej ścieżki, w tym celu, aby прогуливающиеся jak gdyby przez przypadek набредали na niego. Porośnięte mchem, позеленевшая powierzchnia tego romantycznego budowli, tradycyjnego dla parków końca 18 w., nadając mu cechy podobieństwa z dawnych mauzoleum.

Wejście do pawilonu został zamknięty prostego rysunku kratkami w postaci szeregu cienkich kopii. Cameron nieco inaczej niż Неелов, wypełnił wnętrze "Piramidy". Sala zrobił okrągły, a nie prostokątny, i zamknął go kulisty kopułą, w środku którego otwór. Światło pada przez mały, drugi, kopuła góry, przez прорезанные w nim okna. Podłogę pokrywają płyty marmurowe.

Po bokach okrągłej sali na przemian półokrągłe i prostokątne nisze, przeznaczone do waz z popiołem. Koszt tego pomieszczenie wydaje się dość przestronny. W niszach mieściła się duża kolekcja antycznych urn i wazony. W styczniu 1780 r. w Carskie Sioło z Petersburga przywieziono rzymskie marmurowe posągi, kolumny, wazony, kapitaliki. Wykonane z różnych rodzajów marmuru, jaspisu, porfir kolekcja stale powiększanie. W "Piramidzie" przechował i kolekcja antycznych marmurowych naczyń najlepszych noży.

Ten rodzaj pawilonu, który sięga do древнеегипетским budynków pochówku charakteru, i tak szeroko rozpowszechniony w architekturze przełomu 18 i 19 wieku, został wybrany nie przypadkowo. Jest to związane z tym, że na przeciwległej od wejścia do budynku stronie, u podnóża pawilonu pochowani są trzy ulubione przez Katarzynę II pieski: Земира, Tom-Anderson i Дюшеса. Wcześniej miejsca ich pochówku zostały oznaczone tablicami z эпитафиями białego marmuru. Эпитафию dla Земиры skomponował hrabia Louis-Philippe de Ségur, francuski ambasador. A dla Дюшесы сочинила эпитафию sama cesarzowa.

Pawilon "Piramida" w Екатерининском parku, który stoi w jednym rzędzie z zabytkami wojskowej chwały, tworzył nowy typ historycznych emocji, gdy duże wydarzenia historyczne stają się równe osobistych upodobań.