Aleksandrowska, lub Nowy Царскосельский pałac został założony w 1792 roku na rozkaz carycy Katarzyny II i преподнесен w dar do ślubu jej ukochanego wnuka wielkiego księcia Aleksandra Pawłowicza z wielkiej княжной Elżbietę Алексеевной. W maju 1796 roku, w ostatnim roku panowania carycy Katarzyny II, budowa pałacu została zakończona, a 12 czerwca 1796 roku wielki książę Aleksander Pawłowicz z małżonką wjechał w Nowy pałac.

Projekt pałacu Aleksandrowskiego należy do słynnego włoskiego architekta J. Кваренги; pałac został zbudowany pod nadzorem architekta P. Неелова. Pałac jest rozciągnięte na długości dwupiętrowy budynek z dwoma oficynami po bokach. W centrum głównego północnej elewacji - świetna przechodząca przez kolumnady, składający się z dwóch rzędów słupów.

Wnętrz, utworzone według projektu J. Кваренги, zgodne z klasycznych kanonów, w formach którego został zaprojektowany budynek. Sale do Środka анфилады znajdowały się wzdłuż ogrodowej elewacji pałacu. W centrum анфилады znajdowała się sala z полуротондой, podzielony na trzy części szerokimi łukami. Średnia część pomieszczenia otrzymała nazwę Półkoliste sali, z wschodniej do niego, do niego należał Portret, od zachodniej - sala Bilardowa (lub Amarantowym salon).

Dziś Alexander palace kojarzy się z ostatnią stroną historii imperium rosyjskiego. W tym pałacu odbyły się 12 lat panowania ostatniego cara rosji. Do niedawna słynny pałac był zamknięty dla zwiedzających, a mało kto wiedział, że w nim zachowane wnętrza Salonu анфилады i część wykończenia prywatnych apartamentów cesarza Mikołaja II i carycy Aleksandry Fyodorovna.

Alexandra park, przylegający do Екатерининскому pałacu od strony Głównego placu, zajmuje powierzchnię około 200 ha. Przez cesarzowej Katarzyny I znajduje się za pałacem działka naturalnego lasu, ogrodzone i zorganizowali w nim Zwierzyniec, w którym przetrzymywano dzikie zwierzęta dla carskiej polowania. W połowie XVIII wieku Zwierzyniec był otoczony kamiennym murem z basztami na rogach, w dwóch z nich zostały zbudowane obiekty rekreacyjne pawilony. Między pałacem i Programem został rozplanowany Nowy ogród, zróżnicowany na krzyż znajdujących się alejami.

Na początku XX wieku w północno-wschodniej teren parku Aleksandrowskiego, rozciągający się od pałacu Aleksandrowskiego do Egipskich bramy, była niezabudowana.