Stare zoo w Poznaniu - trzeci najstarszy ogród zoologiczny w kraju po ogrodów zoologicznych we Wrocławiu i Toruniu. Zoo zostało założone w 1871 roku w ciekawych okolicznościach. Jeden właściciel restauracji z okazji swojego 50-lecia otrzymał niezwykły prezent od przyjaciół. Przez trzy dni zbierali wszystkich mijanych na ulicy zwierząt. W dniu urodzin przyjaciele zorganizowali małe zoo na terenie restauracji, dokąd przywieziono świń, kóz, owiec, kota, królika, wiewiórkę, gęsi, kaczki, pawie i niedźwiedzia. Cały zwierzyniec został umieszczony na podwórku. Zwierzęta szybko stały się atrakcją restauracji, szczególnie dla dzieci, ale na ich treść wymagało wiele środków. Z tego powodu 15 maja 1875 roku została zarejestrowana spółka akcyjna "ogród Zoologiczny w Poznaniu". Już w 1891 roku zoo zajmował powierzchnię 5, 24 ha gruntu. W tym okresie został nawiązany kontakt z zoo w Berlinie, rozpoczęła się budowa nowoczesnych wybiegów dla zwierząt. Został zbudowany pawilon dla dużych drapieżników w stylu mauretańskim i grota, wykonane na obraz Błękitne groty na Capri. W 1910 roku zmarł dyrektor zoo Robert Якель, po czym w zoo rozpoczął się okres stagnacji.

Po zakończeniu i wojny światowej zoo znajdował się w opłakanym stanie. W czerwcu 1919 r. w jego kolekcji był tylko 243 zwierząt. W 1922 roku dyrektorem został mianowany Kazimierz Сзерковки, który wniósł ogromny wkład w rozwój ogrodu zoologicznego. W 1935 roku został współzałożycielem Międzynarodowej unii dyrektorów ogrodów zoologicznych. Podczas jego pobytu na stanowisku kierownika zostały zbudowane nowe woliery, niektóre z nich są w kształcie kopuły o wymiarach 14 x 20 metrów. Kazimierz Сзерковски zajmował kierujący stanowisko do 3 kwietnia 1940 r.

W latach 50-tych stało się jasne, że zoo nie ma gdzie rozwijać, dlatego podjęto decyzję o konieczności nowego miejskiego zoo. Otwarcie odbyło się w 1974 roku na Białej Górze. W starym zoo zachował się dział tropikalnych i zwierząt domowych.