"Pole bitwy pod Połtawą" - narodowy rezerwat historyczno-kulturalny, największe centrum kultury naukowo-metodyczne centrum poświęcony Połtawskim bitwie, a także historii krajów, które brały udział w wojnie Północnej.

Jeden z pierwszych stacjonarnych muzeów Połtawy - muzeum historii bitwy pod Połtawą - został otwarty w czerwcu 1909 r. z okazji 200-lecia bitwy z inicjatywy znakomitego краеведа I. Pawłowski. W 1981 roku muzeum i kompleks zabytków, które są związane z Połtawa bitwą, weszły w Państwowy rezerwat historyczno-kulturalny "Pole bitwy pod Połtawą", którego powierzchnia wynosi 771, 5 ha. Na terenie znajdują się 4 starożytnej osady i ponad 30 kurhany scytyjskie czasów. Oprócz bitwy pod Połtawą na polu odbyła się bitwa połtawy pułkownika M. Pushkara z гетманскими oddziałami I. Выговского, a w 1399 r. - litewskiego księcia Witolda z hordami tatarskich ханов Темир-Кутлуя i Едигея.

W nowoczesnych salach muzeum znajdują się unikatowe eksponaty z końca XVII wieku i czasów wojny Północnej (1700-1721): medale, grawerowanie, portrety ukraińskich гетманов, kolekcja broni palnej i broni białej, map, rzadkie książki, rzeczy osobiste króla Piotra I i inne historyczne eksponaty z czasów wojny. W wielkiej sali muzealnej znajduje się majestatyczny diorama, na którym znajdują się ostatnie minuty bitwy pod Połtawą.

W skład rezerwatu "Pole bitwy pod Połtawą" znajdują się następujące zabytki kultury: Сампсониевская kościół (1856-1907), dziesięć granitowe obeliski na miejscu reduty (1939), pomnik Piotra I (1915), muzeum historii bitwy pod Połtawą (1909), zbiorowa mogiła polskich żołnierzy (1894), pomnik Chwały (1811), pomnik na miejscu wypoczynku Piotra I (1849), Pomnik kozakom (1994) i inne zabytki.

"Pole bitwy pod Połtawą" jest jedynym historyczno-kulturowy Ukrainy, którzy zeszli do Międzynarodowego stowarzyszenia wojskowo-historycznych muzeów na świecie, działających pod auspicjami UNESCO.