Kolegium jezuickie w Połocku został założony w XVI wieku, za panowania Stefana Batorego. Połock – tradycyjnie prawosławny miasto zostało zdobyte w trakcie Litewskiej wojny w 1579 roku. Aby zatwierdzić w nim katolicyzm – podstawową wiarę Wielkiego księstwa Litewskiego, król zwrócił się do иезуитскому duchowieństwa z prośbą o założenie w Połocku klasztor i kolegium.

W 1580 roku collegium został konsekrowany. Od tego momentu Połock zamienia się w dużego europejskiego religijno-oświatowy centrum. Oprócz religijnych dyscyplin, tutaj uczą świeckie nauki: retorykę, języki, muzyka, античную literaturę.

Mimo, że Połock był kością niezgody między Rosją i Wielkim księstwem Litewskim, bez względu na powtarzające się zniszczenia i pożary, collegium rozwijał się i rósł, отстраиваясь za każdym razem, lepiej i ładniej. W XVII wieku przy kolegium już działała biblioteka, galeria sztuki, apteka, charytatywny szpital, działał teatr i drukowany dziedziniec.

W 1777 roku Katarzyna II, znany z sympatii do иезуитскому zakonu, specjalnym dekretem zezwolił na otwarcie w Połock charakter katolicki nowicjatu. Po zakazu działalności zakonu jezuitów w Europie, Połock staje się swoistą jezuickiej stolicą. Tutaj przyjeżdżają wybitni naukowcy i działacze religijni.

W 1812 r. na mocy ukazu cesarza Aleksandra I Полоцкий kolegium jezuickie został przekształcony w akademię. W 1820 roku z powodu obaw władz misyjnej działalności jezuitów na terenie imperium Rosyjskiego akademia została zamknięta, a jezuici wypędzeni z Rosji.

W XIX wieku w murach dawnego kolegium jezuickiego najpierw mieściła się Полоцкое wyższa szkoła zawodowa, potem Полоцкий obudowa korpusu kadetów. W czasach sowieckich tutaj działał szpital wojskowy. Od 2005 roku w dawnym иезуитском kolegium znajdują się dwa wydziały Połockiego uniwersytetu państwowego muzeum historyczno-filologiczny i technologii informacyjnych.