Teatr narodowy w Czarnogórze Zdjęcie: teatr Narodowy w Czarnogórze

Sztuka teatralna w Czarnogórze – zjawisko nie tylko artystyczne, ale i społeczne. Ścieżka wszystkich dramatycznych tradycji kraju rozciąga się od początków kultury narodowej.

Teatr Czarnogóry na dzień dzisiejszy jest jedynym profesjonalnym teatrem. Znajduje się on w stolicy kraju, Podgoricy, w pięknym budynku, słusznie считающимся jednym z najbardziej charakterystycznych budynków o nowoczesnej architekturze. Jest to drugi budynek dla czarnogórskiego teatru, otwarty po gruntownym remoncie w 1997 roku.

Pierwszy budynek będzie służył mu 20 lat, od 1969 по1989 rok. W ostatnim roku wybuchł wielki pożar, podczas którego ono całkowicie spłonęło. 7 lat trwała budowa i renowacja nowego budynku teatralnego. Taki długi odbudowy przyczyniła się do niestabilności finansowej w republice spowodowana rozpadem Jugosławii. Nowa budowla распахнуло swoje drzwi dla widzów i aktorów w 1997 r. Tylko w ciągu pierwszych 10 lat po renowacji na scenie teatru z sukcesem odbyło się ponad 40 produkcjach. Co roku teatr bierze pod swoimi łukami ponad 50 000 widzów. Jest on kilkakrotnie inicjatorem różnego rodzaju festiwali sztuki teatralnej, w tym muzycznych.

Historia powstania teatru Narodowego w Czarnogórze obowiązuje jeszcze z początku lat 50-tych. W połowie ubiegłego stulecia w kraju istniało 5 profesjonalnych teatrów. Czarnogóra była na 1 miejscu w Europie w stosunku do ich liczby na liczbę mieszkańców. Właśnie wtedy, w 1953 roku, w Титограде (wcześniej nazywała się Podgorica) i powstał teatr miejski. Jego organizatorzy marzyłeś, aby ich dziecko stało się jednym z najważniejszych instytucji kultury w kraju, i prowadzili stałą pracę w tym kierunku. Od 1958 r. w skład trupy teatralnej zaczęły wchodzić полупрофессиональные zespoły z różnych miast Czarnogóry. A już w 1960 roku trupa teatru wyjechała na swoją pierwszą гастрольную wyjazd za granicę republiki. I oto, w 1969 roku, teatr otrzymał oficjalny status i stał się Narodowym.

W połowie lat 70-tych następuje powołanie nowego dyrektora – Vlado Popowicza, który starał się tchnąć w twórczość aktorów nowe trendy, nie bał twórczych eksperymentów w produkcjach teatralnych. Takie poszukiwania zespołem swojej tożsamości widzowie nie zawsze postrzegane jednoznacznie.

Замершая było życie teatralne w kraju po pożarze w 1989 roku ponownie wzrosła wraz z pojawieniem się nowego zespołu aktorów pod kierownictwem Бранислава Мичуновича. Obecnie zespół aktywnie uzupełniane młodych talentów ze szkoły teatralnej w Cetinje i żywych aktorów z krajów wnp.

Mogę uzupełnić opis