Pierwsze wzmianki o kościele San Frediano odnoszą się do 1061 roku. Została założona rodziną Буццаккерини-Сисмонди i początkowo został poświęcony świętego Marcina. Kiedyś obok kościoła znajdował się szpital.

Romańska fasada san Frediano typowy dla architektury średniowiecznej w Pizie. Oferuje on głuchy łukami, karbem v postaciami i двуцветными kamieniami, które również zostały wykorzystane przy budowie katedry. W górnej części elewacji widać ogromną сводчатое okno. Wewnętrznie wystrój, mimo straszny pożar w 1675 roku, dość dobrze zachowane. Kościół ma typowy dla bazyliki plan nawy głównej i dwóch bocznych придела. Marmurowe kolumny ozdobione kapitałów z formowaną postaciami w stylu romańskim. Wśród znajdujących się tu dzieł sztuki można wyróżnić rzadko ogromny krzyż z 12 wieku, malowany na pozłacanej panelu, kilka barokowych ołtarzy, odrestaurowanych w 16 i 17 wieku, i obrazy 17 wieku pędzla Ventura Salimbeni z obrazem "Zwiastowania" i "bożego Narodzenia". Aurelio Lomi należy obraz "Pokłon trzech króli". A liczne freski – dzieło Domenico Passignano. Kopuła namalowany przez artystę Рутилио Манетти. Nad absydą znajduje się okno, w którego centrum można zobaczyć herb rodziny Agostini, patronów kościoła.

Obok kościoła San Frediano wznosi się silna murowana dzwonnica. Ciekawe, że tutaj znajduje się cały szereg biur różnych ruchów społecznych i stowarzyszeń, na przykład, Пизанское oddział Włoskiej Katolickiej Federacji Studentów, Zrzeszenie studentów-katolików, stowarzyszenie "Mikołajowi Malatesta", która świadczy pomoc zagranicznym studentom, którzy przyjechali do Pizy z krajów, w których toczy się wojna lub z krajów z wysokim poziomem ubóstwa.