Klasztor Морачник znajduje się we wschodniej części wyspy o tej samej nazwie, na południowym brzegu jeziora Szkoderskie. To jest w odległości 13 km od granicy z Albanią i 19 km od czarnogórskiego Вирпазара.

Pierwsza wzmianka o budowie klasztoru Морачник można znaleźć w dokumencie władcy księstwa Zeta Балши III. Na jego życzenie i w pełni na jego środków został zbudowany kościół Wniebowzięcia nmp, konsekrowany w sądzie wyjątkowej ikony Najświętszej maryi Panny Троеручицы, w okresie od 1404 w 1417. Jak wszystkie świątynie epoki Балшичей, kościół stanowi однокупольное budynek małej wielkości z trzech конхами. Oprócz niej był szeregowy dodatkowo kaplicę św. Jana z damaszku. Przed wewnętrzny wystrój kościoła było malowane różnymi freskami przedstawiającymi świętych. Do naszych czasów z dawnego malarstwa pozostały ledwie widoczne ślady.

Od początkowych budynków do dnia dzisiejszego zachowała się tylko część kompleksu klasztornego. W skład niej wchodzą: murowany płot, który zdobią monumentalne bramy wjazdowej; келейный obudowa na wschodzie; refektarz na południu; pozostałości четырехэтажной wieży, na szczycie której znajdowała się kaplica. Wcześniej na terenie klasztoru znajdował się kościół Przemienienia Pańskiego, ale na dzień dzisiejszy jest to tylko ruiny. Istniał klasztor krótko, ponieważ po dojściu do władzy turków szybko opustoszał i został praktycznie zniszczony.

Częściowa renowacja klasztoru odbyła się w 1963 roku – został przywrócony kopuła nad kościołem. W 1985 roku nastąpiły prace archeologiczne, podczas których odnaleziono szczątki innego kościoła, znajdującego się na najwyższym punkcie wyspy. To był kościół Przemienienia Pańskiego, zbudowany mniej więcej w tym samym czasie, że cerkiew wołoska. W pobliżu Морачника jest wyspa Топоана, na terenie którego odkryto również pozostałości kościoła z charakterystyczną триконховой podstawą.

Odrodzenie klasztoru przypada na latach 1990-tych. W tym okresie jego proboszczem mianowany malarz Jovana (Чулибрка), słynnego serbskiego prawosławnego publicysty, który pracował w radiu i w dzienniku Светигора.