Katedra Świętych Piotra i Pawła jest prawosławną świątynią Peterhofu, odnoszących się do Sankt-Petersburskiej diecezji PRAWOSŁAWNEJ.

W 1892 roku kierownikiem nadwornym duchowieństwem protopresbyter Janem Янышевым wyraził opinię o budowie nowego kościoła w Peterhof, ponieważ, pomimo wielu świątyń, w mieście nie było kościoła, która może pomieścić dużą liczbę parafian. Petycja dotarła do cesarza Aleksandra III, osobiście, który ustalił miejsce w pobliżu Царицынского (Ольгина) stawu. Wiosną 1893 roku został zatwierdzony projekt świątyni, wykonane H.W. Султановым. Rok później rozpoczęto przygotowania do budowy kościoła: wykopane burze, zbudowane tymczasowe wiaty i domek rysownik.

Zakładka świątyni odbyła się latem 1895 roku. Podręcznik pracami sprawował architekt W. A. Zapasy. Za 4 lata wzniesiono budynek, a następnie 3 lata toczyły się prace tynkarskie, prace wentylacji i ogrzewania. Ostatnie 2 lata przeprowadzono malowanie kościoła i urządzenie ikonostasu. Wokół katedry został podzielony square. W tym samym czasie pojawiły się budynki parafialne szkoły, elektrowni i kotłowni.

Uroczystość konsekracji katedry odbyła się w czerwcu 1905 roku. Jej spędził protopresbyter Jan Янышев w obecności rodziny cesarskiej. Cerkiew została beatyfikowana do nadwornemu wojskowego). Do katedry dopisała było na placu kamienną kaplicę św Józefa Песнописца, zbudowany w 1868 roku przez architekta N. L. Benoit (zniszczona w 1957 roku).

W 1938 r. kościół został zniesiony. W latach wojny katedra poważnie ucierpiał. Jego północna część została zniszczona, tak jak tutaj znajdował się faszystowski monitoring, który śledził ruch radzieckich okrętów. Były próby go powalić. W latach powojennych w świątyni znajdował się magazyn opakowań.

Od 1972 roku kościół został wzięty do ewidencji, a w 1974 roku – pod ochronę państwa jako kulturowo-historyczny pomnik. W tym samym czasie do prac projektowych zostały zamontowane rusztowania. Kierował pracami architekt-konserwator E. P. Sewastianow. Do 1980 roku w katedrze pojawiły się kopuły, a do 1987 roku zakończyły się wszystkie prace w zakresie odbudowy elewacji. W katedrze planowano urządzić salę koncertową lub muzeum.

W 1989 roku katedra wracali do Kościoła. W 1990 roku została przeprowadzona renowacja wnętrz i ikonostasu. W lipcu 1994 r. świątynię poświęcił Patriarcha Aleksy II.

Katedrze piotra i pawła został wzniesiony w formach architektury rosyjskiej XVI-XVII wieków. Może pomieścić 800 osób. Na zewnątrz budynek świątyni ma kształt piramidy. Zwieńczona 5-tą шатровыми głowami. Jego wysokość to około 70 metrów. Ściany są wyłożone cegłą ciemno-czerwony i żółty odcień i поливными płytki i ozdobione płytki i kolumnami. Absydy urządzone są głuche колончатыми аркатурами. Na elewacjach pojawiły się ikony świętych – patronów rodziny cesarskiej.

Katedra otacza zadaszony galeria, w której znajdują się specjalne pokoje dla uświęcenia jaj, wielkanocy i куличей. U każdego z 4-ech wejść zostały zaplanowane senj do odzieży. Na bocznych elewacjach znajdują się schody na chór. Do głównego wejścia przylega kaplica, шатровая dzwonnica i 2 ganku.

Okna wykonane do oświetlania wewnętrznych pomieszczeń w namiotach, są używane w dzisiejszych czasach w celach turystycznych, jak z nich roztacza się wspaniały widok na Sankt Petersburg, Kronsztad, Бабигон itp.

Głównym майоликовый ikonostas został wykonany na wzór ikonostasu prawosławnego greckiego kościoła Świętego Jerzego w Wenecji. Иконостасы приделов i kaplice zostały wykonane z marmuru carrara w kolorze białym. Obrazu dla ikonostas na brązowych tablicach napisał W. P. Гурьянов.

W północno-wschodniej części katedry znajdowała się konfesjonał; w północno-zachodniej – "kaplica dla zmarłych". W kaplicy katedry znajdowało się tylko 2 pochówku: generał-majora D. F. Трепова (1855-1906), nad grobem którego znajdowała się marmurowy nagrobek, i jego żony s. S. Треповой, zmarłej w 1915 roku. W końcu lat 1930-tych ich groby podsłuchu przez władze, a szczątki wywieziono w nieznanym kierunku (z grobu Трепова zabezpieczyli szablę).